Teatr tańca

Cel ogólny – zwiększenie wiedzy studentów o historii tańca współczesnego w XX wieku, najważniejszych twórcach i dziełach.

Cele operacyjne – Umiejętność wymienienia przez studenta najważniejszych twórców tańca współczesnego w XX wieku.

Umiejętność opisania za pomocą narzędzi teatrologicznych spektaklu tańca.

Zajęcia mają na celu wprowadzenie do historii tańca współczesnego w XX wieku. Zostaną przedstawione w formie wykładów ilustrowanych fragmentami spektakli najważniejsze wydarzenia kształtujące estetykę tańca w poszczególnych dekadach w Europie oraz Ameryce.

Zakres poszczególnych tematów:

1. Prekursorzy tańca współczesnego początku XX wieku : Izadora Duncan, Loie Fuller, Ruth Saint-Denis.

2. Teoretycy tańca współczesnego początku XX wieku – Rudolf Laban, Emile Jacques-Dalcroze.

3. Awangarda w tańcu europejskim – taniec futurystyczny, Bauhaus, Balety Rosyjskie, Balety Szwedzkie.

4. Premiera i znaczenie dla historii tańca Święta Wiosny Igora Strawińskiego w chor. Wacława Niżyńskiego.

6. Taniec ekspresjonistyczny w Niemczech – Mary Wigman, Kurt Jooss, Harald Kreuzberg.

7. Taniec modern w Ameryce – Marta Graham, Jose Limon, Doris Humphrey, Alvin Ailey.

8. Przełom Merce’a Cunninghama.

9. Taniec postmodern w USA – Judson Church, Grand Union, Steve Paxton i narodziny Contact Improvisation, Yvonne Rainer, Trisha Brown, etc.

10. Lata 50. i 60. w Europie – neoklasyka i Maurice Béjart.

11. Nowy taniec francuski i nowa fala tańca w Belgii – Maguy Marin, Jean-Claude Galotta, Mathilde Monnier, Anne Teresa de Keersmeaker, Wim Vandekeybus, Jan Fabre, Les Ballets C de la B, Needcompany, Meg Stuart, etc.

12. Tanztheater – Pina Bausch, Susanne Linke, Reinhild Hoffmann, Sasha Waltz.

13. Nowy taniec, taniec konceptualny – kierunki rozwoju współczesnej choreografii (Jérôme Bel, Xavier le Roy, Meg Stuart, etc).

14. Wayne McGregor i William Forysthe – eksperyment w balecie i neoklasyce.

15. Taniec współczesny w Polsce – historia rozwoju i stan obecny.

1. Podstawowa:

Sally Banes „Terpsychora w tenisówkach”, tłum. Artur Grabowski, Jadwiga Majewska, PWM/IMiT 2014

Wojciech Klimczyk „Wizjonerzy ciała”, Ha!art 2010

Joanna Szymajda "Estetyka tańca współczesnego po 1993" , Księgarnia Akademicka, 2013Irena Turska, „Krótki zarys historii tańca i baletu”, PWM, wyd. drugie, 2010

"Słownik tańca współczesnego" Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego 2022

2. Uzupełniająca:

Jadwiga Majewska (red.) „Świadomość ruchu”, Ha!art 2013

Richar Buckle, „Diagilew”, tłum. Ludwik Jerzy Erhardt, Elżbieta Jasińska-Libera, PWM 2014

Anna Królica, „Sztuka do odkrycia. Szkice o polskim tańcu”, MCK Tarnów 2011

Stefan Drajewski, „Conrad Drzewiecki. Reformator polskiego baletu”, Rebis/IMiT 2014

Joanna Szymajda (red.) „European Dance since 1989. Communitas and the Other”, Routledge/IMiT 2014

red. M. Szoka, T. Makewski, "Święto wiosny. Dwie perspektywy", Łódź 2014

Wiedza

student po zakończeniu kursu powinien:

K_W05 Znać najważniejszych twórców tańca współczesnego polskiego i światowego w XX wieku.

K_W10 Znać najważniejsze spektakle tańca współczesnego powstałe w XX wieku.

K_W10 Rozumieć relacje tańca, teatru i sztuk performatywnych.

Umiejętności

student po zakończeniu kursu powinien:

K_U04 Znać różnicę pomiędzy techniką współczesną a klasyczną.

K_U05 Przeprowadzić podstawową analizę spektaklu tańca.

Kompetencje personalne i społeczne

student po zakończeniu kursu powinien:

K_K01 Potrafić określić poziom swojej wiedzy o tańcu współczesnym.

K_K04 Może brać udział w organizacji wydarzeń związanych z tańcem.

Wymagania wstępne

Wiedza ogólna z historii kultury (teatru, muzyki) w XX wieku. Znajomość j. angielskiego lub francuskiego lub niemieckiego.

Obecność na zajęciach - 30%

Dyskusja - 30%

Referat - 40%