Sceny dialogowe prozą

Praca zbiorowa na wybranych scenach/ fragmentach dramatu klasycznego lub współczesnego. Budowanie historii poszczególnych postaci sztuki, adaptacja i łączenie ich z losami innych bohaterów (praca zbiorowa). Analiza charakterów, logika i konstrukcja dramatu w połączeniu z improwizacją i swobodą twórczą w ramach zadanych tematów. Budowanie relacji między postaciami w przebiegu wspólnej opowieści. Dialog jako forma komunikacji, wymiana informacji, emocji, stanów psychologicznych oraz forma zachowań i partnerstwo sceniczne.

Świadome budowanie zdarzenia scenicznego potocznie zwanego "sceną".

Wiedza:

- wiedza na temat konstruowania scen dialogowych prozą [K_W06, K_W09, K_W11]

- wiedza o świecie na podstawie literatury, kina, sztuki współczesnej, aktualnych wydarzeń, historii, stanowiących podstawę budowania scen dialogowych, postaci oraz konstruowania historii [K_W04, K_W07]

- znajomość repertuaru związanego z kierunkiem studiów [K_W03]

- znajomość i rozumienie cech aktora jako twórcy kultury i podmiotu konstytuującego struktury społeczne oraz zasady ich funkcjonowania [K_W05]

- wiedza w zakresie technicznych oraz artystycznych środków warsztatu aktorskiego i ruchowego w stopniu niezbędnym do realizacji własnych projektów artystycznych [K_W06]

Umiejętności:

- Umiejętność pracy w zespole - uważność, słuchanie partnera, adaptacja w nowych zadaniach [K_U05]

- Łączenie dramaturgii poszczególnych scen w jedną opowieść (dramat), przeprowadzenie postaci przez wspólną historię [K_U02, K_U06]

- Synteza informacji potrzebnych do budowania relacji; ocena sytuacji i umiejętność znalezienia się w niej [K_U08]

- Umiejętność analizy, koncentracji, powtarzalności oraz improwizacji [K_U04]

- Umiejętność łączenia różnych form i sztuk, zabawy w pracy nad tekstem (m.in taniec, śpiew) [ K_U01, K_U04]

- Umiejętność wykorzystania własnych doświadczeń, obserwacji, marzeń w pracy nad tekstem [K_U01, K_U04]

Kompetencje:

- wykorzystuje doświadczenie zdobyte podczas procesu kształcenia w jasnym formułowaniu sądów i oczekiwań wobec partnerów scenicznych [K_K01]

- rozumie i odczuwa potrzebę rozwoju i poszerzania własnej wiedzy, umiejętności i sprawności [K_K02]

- świadomie korzysta w pracy twórczej z zasobów własnej energii, intuicji i wyobraźni; skutecznie radzi sobie ze stresem w pracy indywidualnej i zespołowej [K_K05]

- dokonuje samooceny i formułuje uwagi wobec innych osób; uwagi krytyczne przyjmuje jako inspirację do poszukiwania nowych rozwiązań [K_K06]

- doświadczenie w łączeniu dyscypliny i pracy w oparciu o etykę zawodową, w przymierzu z przyjemnością i poszukiwaniem [K_K07, K_K10]

Ocena semestralna jest sumą oceny otrzymanej przez Studenta w ramach prowadzonych zajęć i efektu egzaminu końcowego. To suma doświadczeń zebranych podczas pracy m.in umiejętność pracy w zespole, pomysły i inspiracje, budowanie roli w oparciu o analizę, koncentracja, współpraca i realizacja uwag, zadań, powtarzalność zadanych tematów w opowiadaniu historii, dyscyplina, poczucie odpowiedzialności.

Egzamin końcowy w formie pokazu przygotowanych scen dialogowych.

Dozwolone są dwie nieobecności nieusprawiedliwione.

Praca nad dramatem współczesnym. Praca zbiorowa. Kondycja młodego społeczeństwa w oparciu o jego problemy, emocje, stany, pragnienia, lęki, marzenia, obowiązki i role . Tworzenie świata bohaterów z wyróżnieniem ich indywidualności, ich oryginalnego języka i głosu. Historia dramatu jako pretekst do pokazania prawdy o nas.

Prawda jako cel i inspiracja. Poznawanie bohaterów, ich języka, temperamentu, marzeń, lęków , obowiązków i zadań w oparciu o własne zasoby/ temperament, wyobraźnia, emocja, wrażliwość i wyobraźnia. Zajęcia zbiorowe, wspólne budowanie historii uwrażliwiają na świat, partnera, budują mocne podstawy słuchania i widzenia, organizujemy miejsce , w którym dzieje się opowieść, opowieść w której zachowując swoją odrębność opowiadamy językiem postaci wykonując należne postaci zadania. Opowiadamy swoją historię w oparciu o historie dramatu. Dramat to pretekst do opowieści własnej. Odwaga, czułość, praca, otwarcie na drugiego człowieka/ postać to podstawa w poszukiwaniu prawdy bohaterów, czyli naszej. Koncentracja, analiza opowieści na każdym etapie pracy, rozwój bohaterów i własny postęp w budowaniu roli, wymyślanie światów w świecie zastanym, praca w każdym aspekcie opowieści od analizy, emocji, zadań po scenografię i kostiumy. Prawda, która dzieje się tu i teraz. Praca i rozwój. Delikatność i słuchanie. Siła własnego głosu i pobudzanie wrażliwości. Prawda, Praca, Przyjemność.

"Klara" - zbiór opowiadań - adaptacja. Historia kobiety uwikłanej w romans z żonatym mężczyzną. Kobiety, którą otaczają ludzie dramatycznie poszukujący miłości, bliskości, ciepła. Ludzie uzależnieni od używek i innych ludzi, ludzi, którzy są piekielnie samotni, ale próbują wyrwać życiu chwilę szczęścia płacąc za to wysoką cenę. To historia o przemijaniu , którego nie chcemy i o miłości , której szukamy całe życie. O marzeniach, które się nie spełniają. O walce o siebie .

Praca zbiorowa. Ocena jest sumą pracy podczas zajęć i przygotowywanego egzaminu. Pracę rozumiem jako gotowość do podejmowania zadań i uczciwego ich przeprowadzania oraz szacunek do siebie i innych.