Improwizacja aktorska

wykorzystanie technik improwizacji do nauki spontaniczności, autentyczności postaci i emocji. Nauka wewnętrznego i fizycznego działania, budowanie postaci, konfliktów. Nauka samowystarczalności aktorskiej - umiejętność odczytywania intencji partnera - uważność i spontaniczność.

ćwiczenia poświęcone są rozbudowaniu uważności, spontaniczności i niewymuszonej kreatywności. Uwrażliwiają na działania fizyczne(zabawy z nieistniejącymi przedmiotami). mają przekierować uważność na partnera i na sygnały proponowane przez niego. Praca nad wyrazistością intencji i emocji. Ćwiczenia służące wyostrzeniu obecności na scenie i określeniu tej obecności w optymalny sposób. Próby sięgania w nieprzewidywalne rejony działania - rozbudzenie spontanicznej wyobraźni.

Podręcznik dla aktora -Stephen Book, Impro - Keit Johnstone

K-W03, K-W09,K-U04, K-U05K-U06, K-U07, K-U09, K-U13, K-K02, K-K05, K-K06, K-K10

zaliczenie bez egzaminu

Wykształcenie samowystarczalności kreacji. Świadomych decyzji w podejmowanych wyborach od podstaw tworzonej postaci. Uświadomienie oraz wprowadzenie w czyn odwagi na twórcze korzystanie z narzędzi/ciała/myśli/emocji w relacjach ja-przestrzeń, ja-przedmiot, ja-problem, ja-partner, ja-konflikt. Rozwinięcie odwagi scenicznej. Uruchomienie wyobraźni scenicznej, emocjonalnej. Umiejętność korzystania z obserwacji społecznych.

Określony teamt sceny potrafi rozpoznać w rozumieniu jego problematyki i psychologii, również w kontekście kulturowym jak i historycznym.

Rozwija wyobraźnię sceniczną w założonej przez siebie, pedagoga lub zaproponowanej przez partnera przestrzeni etiudy konfrontując się z własnymi możliwościami kreacji artystycznej.

Wykształcenie samowystarczalności kreacji. Świadomych decyzji w podejmowanych wyborach od podstaw tworzonej postaci. Uświadomienie oraz wprowadzenie w czyn odwagi na twórcze korzystanie z narzędzi/ciała/myśli/emocji w relacjach ja-przestrzeń, ja-przedmiot, ja-problem, ja-partner, ja-konflikt. Rozwinięcie odwagi scenicznej. Uruchomienie wyobraźni scenicznej, emocjonalnej. Umiejętność korzystania z obserwacji społecznych.

Określony teamt sceny potrafi rozpoznać w rozumieniu jego problematyki i psychologii, również w kontekście kulturowym jak i historycznym.

Rozwija wyobraźnię sceniczną w założonej przez siebie, pedagoga lub zaproponowanej przez partnera przestrzeni etiudy konfrontując się z własnymi możliwościami kreacji artystycznej.