Podstawy scen dialogowych prozą [WA/A/PSDP] semestr zimowy 2023/24
WA wykład z ćwiczeniami, grupa nr 2

Literatura:

Antoni Czechow: „Płatonow”, „Wujaszek Wania”, „Wiśniowy sad”, „Trzy siostry”, „Mewa”, „Jednoaktówki”

Literatura uzupełniająca:

Michał Walczak „Amazonia”, „Pierwszy raz” / Patrick Marber „Bliżej”

Nick Payne „Konstelacje” / Edward Albee „Opowiadanie o zoo”

Hanoch Levin „Sprzedawcy gumek”, „Jakobi i Leidental”

Duncan Macmillan „Płuca” / Ingmar Villquist „Noc Helvera”

Ella Road „Laborantka” / Shelagh Stephenson „Pamięć wody”

Robert Anton Wilson „Ewangelia” / David Hare „Tonacja blue”

1.analiza utworu dramatycznego w całości i jego poszczególnych fragmentów (scen)

2.wnioskowanie dot. postaci, relacji i świata przedstawionego

3.analiza tematów scen, motywacji postaci i wybór możliwości interpretacyjnych

4.budowa sceny dialogowej (ekspozycja postaci, konflikt dramatyczny, punkty zwrotne, punkt kulminacyjny, rozwiązanie)

5.scena dialogowa jako część (składowa) całości utworu

6.omówienie środków aktorskich dostępnych w procesie budowania postaci w scenie dialogowej

7.powody i konsekwencje wyborów aktorskich środków wyrazu scenicznego

8.omówienie potencjalnych metod nauki tekstu

9.dialog sceniczny - rola rytmu i tempa, zasada „akcja-reakcja”, niebezpieczeństwa antycypacji i tautologii

10.okoliczności założone i indywidualny charakter postaci jako zmienne w procesie budowania sceny dialogowej

11.komunikatywność przekazu i budowanie świadomości scenicznej obecności (adresat: publiczność)

12.forma i treść roli i sceny jako równoprawne elementy składowe spektaklu teatralnego

13.proces twórczy, etapy i zagrożenia, praca w grupie

14.finalizacja procesu twórczego

1.lektura i analiza utworu (całości i poszczególnych scen), ze szczególnym uwzględnieniem psychologii postaci i zabiegów formalnych zastosowanych przez autorów: rozmowy indywidualne, dyskusja w grupie, zadania pisemne 2.omówienie "drogi" budowania sceny dialogowej (wykorzystanie wyobraźni i umiejętności obserwacji oraz podstawowej wiedzy z zakresu psychologii; umiejętność wyciągania wniosków na podstawie lektury i dyskusji; wybór optymalnej/adekwatnej interpretacji; selekcja stosownych środków wyrazu aktorskiego; wybór konwencji; precyzja i forma scenicznego wykonania):


- indywidualne zadania aktorskie, etiudy, 


- improwizacje intelektualne na wybrany temat,


- improwizacje sceniczne (indywidualne i zespołowe),


- budowanie dialogu scenicznego (rola rytmu i tempa), realizacja zleconych zadań scenicznych niezależnych od warstwy dramaturgicznej - działanie moderowane przez prowadzącego,


- praca z rekwizytem, kostiumem, charakteryzacją - praca koncepcyjna, zadania, etiudy,


- realizacja zadań pisemnych dotyczących przeszłości, teraźniejszości i przyszłości postaci dramatycznych,


- realizacja scen w różnych konwencjach teatralnych, umiejętność adaptacji do zmiennych założeń interpretacyjno-konstrukcyjnych, 


3. próby stolikowe/czytane, próby sytuacyjne, próby generalne ze scenografią, kostiumami, ścieżką dźwiękową,


4. pokaz egzaminacyjny

Egzamin w formie publicznego pokazu, w trakcie którego studenci interpretują sceny dialogowe, a także wykazują się umiejętnością zespołowego działania scenicznego. Ocenie podlega również całokształt pracy w trakcie semestru oraz umiejętność pracy w grupie. Na każdym etapie pracy student/ka jest zobowiązany/a realizować powierzone zadania. Wykonanie każdego z zadań (nawet jeśli niedoskonałe) ma wpływ na ocenę końcową w przedmiocie "Podstawy scen dialogowych prozą", która z założenia ma być procesem ciągłym. Pokaz egzaminacyjny, jego kształt i odbiór, stanowi jeden z aspektów oceny końcowej, ale nie przeważający. Liczy się systematyczność pracy indywidualnej studenta/tki i jego/jej rozwój. Niewykonywanie powierzonych zadań w części lub całości skutkować będzie obniżeniem oceny końcowej. Nie mniej istotnym aspektem, mającym wpływ na ocenę końcową jest zaangażowanie studenta/tki, aktywność w dyskusjach, samodzielność i gotowość do realizacji powierzonych zadań, twórczy charakter indywidualnej interpretacji, pochodzącej od studenta/tki, a kierowanej przez pedagoga. Spóźnienia i nieusprawiedliwione nieobecności są podstawą do obniżenia oceny. Szacunek wobec wszystkich uczestników zajęć i umiejętność bezkonfliktowej pracy w grupie (zaangażowanie w zadania wspólne - pod względem artystycznym i technicznym) jest istotnym aspektem pracy, a ich brak lub niedobór może skutkować obniżeniem oceny. Na ocenę końcową wpływ będą mieć także: umiejętność i systematyczność opanowania pamięciowego tekstu, umiejętność zapamiętywania i powtarzalność sekwencji, sytuacji, stanów emocjonalnych i rozwiązań sytuacyjnych oraz kreatywny aspekt budowania scen dialogowych.