Twórcze pisanie 2

Celem przedmiotu jest: przekazanie wiedzy na temat różnych stylów współczesnej polszczyzny; przekazanie wiedzy na temat podstawowych zasad i form retorycznych; przybliżenie studentom warsztatu pisarskiego i oratorskiego; opanowanie przez studentów różnych technik pisarskich; przećwiczenie ze studentami różnych form pisarskich i formuł stylistycznych;

Zajęcia mają przede wszystkim charakter warsztatowy. Studenci zapoznają się z wiedzą na temat stylistyki oraz jej usytuowania w teorii żywej wypowiedzi (retoryki). Studenci ćwiczą rożne formy stylistyczne dyskutują nad przygotowanymi przez siebie tekstami na zadane tematy. Zajęcia stanowią przejście od podstawowych form pisarskich do pisarstwa artystycznego. Kończy je przygotowanie tekstu końcowego(esej,opowiadanie), który jest najważniejszym elementem oceny.

TWÓRCZE PISANIE

1. STYL i STYLE

2. ĆWICZENIA STYLISTYCZNE

3. ĆWICZENIA STYLISTYCZNE

4. ĆWICZENIA STYLISTYCZNE

5. ĆWICZENIA STYLISTYCZNE

6. RETORYKA A LITERATURA

7. INWENCJA i ELOKUCJA (ŚRODKI STYLISTYCZNE)

8. NARRATOR

9. NARRATOR I NARRATORZY

10. OPIS i JEGO KONWENCJE

11. OPIS POSTACI

12. OPIS POSTACI

13. OPIS POSTACI

14. OPIS MIEJSCA

15. OPIS MIEJSCA

16. OPIS MIEJSCA

17. OPIS SYTUACJI

18. OPIS SYTUACJI

19. OPIS SYTUACJI

20. OPIS EMOCJI

21. DIALOG

22. DIALOG

23. FUNKCJA WSTĘPU

24. ZAMKNIĘCIE CZYLI PUENTA

25. W KRĘGU FORM

26. OPOWIADANIE

27. NOWELA

28. ESEJ

29. FELIETON

30. RECENZJA JAKO FORMA LITERACKA

Lista lektur

Arystoteles, Retoryka

E. Bańkowska, A. Mikołajczuk, Praktyczna stylistyka nie tylko dla polonistów

D. Butler, H. Kurkowska, H. Satkiewicz, Kultura języka polskiego

H. Bonheim, Retoryka klasyczna – dziś, „Teksty” 1976, nr 4-5

A. Budzyńska- Daca, J. Kwosek, Erystyka czyli o sztuce prowadzenia sporów

U. Eco, Jak napisać pracę dyplomową. Poradnik dla humanistów

Wyznania młodego pisarza

M. Korolko, Sztuka retoryki

H. Kurkowska, S. Skorupka, Stylistyka polska

M. Kundera, Zasłona

H. Lausberg, Retoryka literacka

A. Markowski, Polszczyzna końca XX wieku

Język polski. Poradnik Profesora Andrzeja Markowskiego

M. Meyer, M. M. Carrilho, B. Timmermans, Historia retoryki od Greków do dziś

Ch. Perelman, Logika prawnicza. Nowa retoryka

W. Pisarek, Retoryka dziennikarska

R. Quennau, Ćwiczenia stylistyczne

Retoryka dawniej i dzisiaj, „Pamiętnik Literacki” 1977, z. 1-2

Retoryka, red. M. Barłowska, A. Budzyńska-Daca, P.Wilczek

A. Schopenhauer, Erystyka

Wiedza:

Em. 1. Ma rozwiniętą świadomość językową – K_W19 P6S_WG

Em.2. Zna mechanizmy błędów językowych, gramatycznych, interpunkcyjnych i stylistycznych – K_W19 P6S_WG

Em.3. Ma świadomość twórczych możliwości języka w pracy literackiej, krytycznej i naukowej – K_W19 P6S_WG

Umiejętności:

Em.4. Umie wyszukiwać materiały do pracy literackiej, krytycznej lub naukowej – K_U02 P6S_UK

Em.5. Potrafi przygotować różne rodzaje tekstów literackich pisemnych (esej, opowiadanie, nowela, tekst do programu teatralnego) – K_U09, K_U15 P6S_UW P6S_UK

Em. 6. Potrafi uczestniczyć w dyskusji, umie wygłosić referat, odczyt – K_U07 P6S_UK

Kompetencje społeczne:

Em. 7. Uczestniczy – dzięki zdobytym umiejętnościom – w życiu teatralnym i literackim – K_K06 P6S_KO

Em. 8. Jest przygotowany do pracy w instytucjach teatralnych i artystycznych – K_K04 P6S_KO P6S_KR

Em. 9. Ma świadomość własnego poziomu literackiego i rozumie potrzebę dalszego doskonalenia swojego warsztatu – K_K01 P6S_KK

Warunkiem zaliczenia modułu jest :

a. uczestniczenie w zajęciach (dopuszczalne są 2 nieusprawiedliwione nieobecności)

b. przygotowanie zadanych tekstów warsztatowych (co najmniej 2/3)

c. napisanie pracy końcowej

Poza tymi obligatoryjnymi elementami przy ocenie liczy się aktywność na zajęciach.