Technika pracy z aktorem w planie lalkowym II

Celem przedmiotu jest nabycie (w oparciu o całościową analizę materiału dramaturgicznego) umiejętności ustalenia wzajemnych relacji pomiędzy postaciami scenicznymi i wybudowania na tej podstawie emocjonalnych i przestrzennych sytuacji w różnych improwizowanych wariantach oraz wybór i uzasadnienie najtrafniejszego rozwiązania poprzez użycie środków wyrazowych teatru lalek.

Zadania mają na celu pogłębienie umiejętności zdobytych podczas pracy w tym przedmiocie w roku poprzednim.

W pierwszym etapie prac (analitycznych i konwersatoryjnych) istnieje możliwość prowadzenia i uczestnictwa przy wykorzystaniu platformy TEAMS.

W semestrze zimowym i letnim praca dotyczy przygotowania prezentacji krótkiej formy teatralnej.

W obydwu przypadkach stosować będziemy zasady wynikające z procesu: wybór tematu, tekstu, analizy tekstu, określenie estetyki, stworzenie scenariusza i przeprowadzenie prób z wykorzystaniem środków dostępnych teatrowi ożywionej formy.

Pracę semestralną kończy pokaz egzaminacyjny.

Literatura związana z technikami pracy z aktorem (m. in. M. Czechów, S. Book)

Uwzględniamy również najnowsze wydawnictwa poświęcone dramaturgii

Lektura podstawowa zależna od wyboru literackiego materiału w oparciu o który budowane będą etiudy, oraz wybrane fragmenty tekstów zawartych w serii wydawniczej Teorie Współczesnego Teatru: Tairow, Wachtangow, Meyerhold, Brecht, Brook; Kowzan Tadeusz, Znak w teatrze, w: Problemy teorii dramatu i teatru, t. 2: Teatr, wybór i oprac. Janusz Degler, Wydawnictwo

Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2003 s. 155-179; Adamski Jerzy, Aktorska analiza postaci, [w:] Wprowadzenie do nauki o teatrze, t. 2: O tworzywie i twórcach dzieła teatralnego, wybór o oprac. Janusz Degler, Wydawnictwo UW, Wrocław 1976 s. 277-300; Wanda Świątkowska, Ciało, przedmiot, lalka – materia prima sort, Teatr 5/2017; Halina Waszkiel, Materia/forma/wizualność, Teatr 4/2015; Artur Duda; Eimuntas Nekrošius i jego teatr zmysłowych metafor; Litteraria Copernicana 29/2018; Denis Bablet, Rewolucje sceniczne XX wieku, przekład Zenobiusz Strzelecki i Krystyna Mazur, Warszawa 1980, PIW; Mikołaj Gorczakow, Lekcje reżyserskie Stanisławskiego, Warszawa 1957, PIW

W zakresie wiedzy (W) student:

- rozróżnia i potrafi nazwać różne historyczne koncepcje aktorskiego budowania roli i wyciąga proste wnioski w przetwarzaniu ich na język teatru lalek (R_W5, R_W10)

W zakresie umiejętności (U) student:

- buduje aktorskie charaktery, relacje sceniczne oraz sytuacje w oparciu o analizę dramatyczną sceny, plastyczny wyraz lalki i jej możliwości konstrukcyjne. (R_U3)

- w sposób wariantowy rozwiązuje te zadania i poddając krytyce wybiera najtrafniejsze (R_U8)

W zakresie kompetencji społecznych (K) student:

- pracując w zespole dba o precyzję w konstruowaniu zadań, zachowuje otwartość na aktorskie propozycje pilnując logiki poczynionych ustaleń (R_K6)

- docenia element twórczej atmosfery prób (R_K5)

Na ocenę końcową składa się składa się:

- ocena procesu prowadzącego do efektu końcowej prezentacji

- terminowe wywiązywanie się ze stawianych zadań oraz obecności

- samodzielność w proponowaniu rozwiązań scenicznych

- konstruktywna współpraca z zespołem aktorskim i realizatorów (scenograf, realizator światła, realizator dźwięku)

- ocena ostatecznego efektu pracy nad przygotowanymi scenami z użyciem środków teatru ożywionej formy

- umiejętność wkorzystania doświadczeń poprzedniego semestru

- prezentacja sceniczna (krótkiej formy teatralnej) przed komisją egzaminacyjną

Sem V - egzamin

Sem VI - egzamin