Warsztat praktyczny 2

cele przedmiotu:

- przećwiczyć poznawane elementy warsztatu reżysera.

- dokonać reżyserskiej (w odróżnieniu od filologicznej) lektury tekstu;

- zanalizować wszelkie konteksty kulturowe i wyciągnąć wnioski interpretacyjne;

- klarownie formułować i prezentować swoje pomysły w sposób, który jest w stanie uruchomić pracę zespołu współpracowników (przede wszystkim aktorów).

Student powinien postrzegać teatr jako miejsce spotkania wyobraźni z konkretem;

- operować przestrzenią, czasem, światłem, dźwiękiem w celu wyrażania pomysłów i budowania systemu znaków do odczytania przez widzów;

- formułować zadania dla współpracowników przy zastosowaniu dyscypliny myśli, mówić w sposób zwarty, treściwy, krótki, a nade wszystko zaprzęgający wrażliwość, wyobraźnię, inteligencję i umiejętności współrealizatorów (w pierwszym rzędzie aktora) do pracy w żądanym przez reżysera kierunku.

Zakres poszczególnych tematów:

1.Rola reżysera jako autora przedstawienia teatralnego.

2. Aranżacja miejsca, jako systemu znaków.

3. Obiektywny opis sytuacji.

4. Źródła pozwalające na usytuowanie dzieła w pełnym jego kontekście.

3. Analiza tekstu dramatu we wszelkich jego możliwych kontekstach.

5. Interpretacja tekstu w odniesieniu do potrzeb współczesnego widza.

6. Formułowanie zadań aktorskich.

7 Próba teatralna jako forma organizacji pracy.

Zajęcia grupowe (pół rocznika – ok. 10-12 osób).

Seminarium połączone z ćwiczeniami praktycznymi.

Udział w ćwiczeniach kolegów.

Prezentacja własnego projektu inscenizacji wybranego tekstu

• Podstawowa:

Eugenio Barba Spalić dom. Rodowód reżysera, Instytut im. J. Grotowskiego 2011

Edward Csatò Paradoks o reżyserze W.A.iF. 1970

Michaił A. Czechow O technice aktora Wydawnictwo AKASHA 1995

Zygmunt Hübner Sztuka reżyserii W.A.iF. 1982

Wojciech Szulczyński Reżyseria teatralna Wyd. UJ 2010

• Uzupełniająca:

Wybrane pozycje związane z opracowywanym tekstem: opracowania krytyczne, krytyczno-literackie, materiały ikonograficzne, recenzje związane z dziejami scenicznymi omawianego dzieła.

Inne:

Czasopisma - Teatr, Didaskalia, Dialog

Wiedza

student po zakończeniu kursu powinien:

EM 1 - wskazać relacje pomiędzy teoretycznymi a praktycznymi elementami związanymi z działaniem reżysera w teatrze. [K_W08],[K_W13]

EM 2 - scharakteryzować rodzaj teatru wynikający z rodzaju dramatu (styl, epoka) [K_W06] [K_W14]

Umiejętności

student po zakończeniu kursu powinien:

EM 3 - analizować tekst dramatu we wszelkich jego możliwych kontekstach [K_U06]

EM 4 - sporządzić plan inscenizacji uwzględniający wszystkie elementy tak skomplikowanego narzędzia, jakim jest teatr, czyli zaprojektować tok pracy nad przedstawieniem (obsada, szkice scenograficzne, dobór i projekt zastosowania muzyki itp.) [K_U02], [K_U03], [K_U04], [K_U06], [K_U07]

EM 5 - klarownie formułować myśli i otworzyć się na dyskusję, w której znajduje argumenty na obronę swojego pomysłu oraz jest gotowy do udzielenia odpowiedzi na pytania dotyczące prezentowanego projektu i wysłuchania oceny krytycznej [K_U07],[K_U08], [K_U13]

EM 6 - sformułować zadania dla współpracowników, a zwłaszcza zadania aktorskie [K_U07] [K_U08]

Kompetencje personalne i społeczne

student po zakończeniu kursu powinien:

EM 7 - inspirować do aktywnej pracy twórczej zespół współpracowników: aktorów i współrealizatorów [K_K04]

EM 8 - określić rodzaj widowni i teatru, w którym realizacja znalazłaby optymalne warunki [K_K03]

EM 9 - docenić i skoordynować udział w planowanej pracy innych artystów (współrealizatorów, aktorów) oraz współpracowników technicznych i administracyjnych [K_K05],[K_K04]

Dopuszczalne są 3 nieusprawiedliwione nieobecności na zajęciach w ciągu semestru.

Semestr 1 – zaliczenie (bez oceny) na podstawie obecności i pracy w ciągu semestru.

Semestr 2 – Zaliczenie z oceną na podstawie: obecności, ocen cząstkowych ze wszystkich ćwiczeń w ciągu roku, dostarczenia pracy pisemnej stanowiącej prezentację pomysłu inscenizacyjnego