Warsztat: projekt 3

Celem zajęć jest wprowadzenie osób studiujących do zawodu kuratora_rki projektów z zakresu sztuk performatywnych, w tym:

- przekazanie wiedzy dotyczącej historii i praktyki z zakresu kuratorstwa sztuk performatywnych,

- przekazanie wiedzy i wypracowanie umiejętności pozwalających analizować i tworzyć projekty kuratorskie,

- przygotowanie do pracy zespołowej w instytucjach i organizacjach kultury.

Podstawę zaliczenia kursu stanowi opracowanie kuratorskiej koncepcji projektu (praca zespołowa).

TREŚCI MODUŁU KSZTAŁCENIA

1. Historia i praktyka kuratorska w obszarze sztuk performatywnych.

2. Analiza przykładowych projektów kuratorskich z zakresu sztuk performatywnych.

3. Praktyka kuratorska jako sztuka tworzenia -inter i transdyscyplinarnych perspektyw badawczych, estetycznych, politycznych i społeczno-kulturowych.

4. Analiza celów artystycznych, społecznych i edukacyjnych projektu.

5. Strategie angażujące w praktykach kuratorskich.

6. Polityczność praktyk kuratorskich w perspektywie teorii Jacquesa Rancière’a.

7. Zarządzanie pracą w grupie projektowej: optymalne wykorzystanie kompetencji i zdolności poszczególnych członków_kiń zespołu, zbudowanie odpowiedniej struktury organizacyjnej, stworzenie przyjaznej, pełnej szacunku atmosfery pracy.

8. Praktyki badawcze w obszarze kuratorstwa: stworzenie portfolio projektu.

9. Planowanie praktyk artystycznych z zakresu sztuk performatywnych z poszanowaniem pluralizmu kulturowego.

10. Podstawy sieciowania oraz negocjowania warunków współpracy artystycznej z twórcami_czyniami oraz partnerami projektu.

11. Budowanie dramaturgii i kontekstualizacja projektu kuratorskiego.

12. Przygotowanie autorskiego projektu z zakresu sztuk performatywnych w tym napisanie tekstu kuratorskiego komunikującego projekt (praca zespołowa).

13. Publiczna prezentacja projektu kuratorskiego (praca zespołowa).

Brenson M., The Curator’s Moment, “Art Journal”, vol. 57, No 4, 1998, s. 16-27, dostęp: http://www.mjfdesign.net/terri/4ccuratorsmoment.pdf

Keil M., Artysta – kurator – producent kultury, „Didaskalia. Gazeta Teatralna” nr 121, czerwiec-sierpień 2014.

Klaić D., Gra w nowych dekoracjach. Teatr publiczny pomiędzy rynkiem a demokracją, przeł.: E. Kubikowska, Wydawnictwo: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Konfrontacje Teatralne / Centrum Kultury w Lublinie, Warszawa-Lublin 2014.

Rancière J.,, Estetyka jako polityka, w: Estetyka jako polityka, przeł. J. Kutyła, P Mościcki, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2007, s. 21-39.

Dodatkowe lektury uzależnione są od zainteresowań studentów rozwijanych w ramach indywidualnych projektów.

Po zakończeniu modułu kształcenia i potwierdzeniu osiągnięcia EU osoba studiująca:

• zna podstawowe uwarunkowania pracy oraz pola działań kuratora_rki projektów performatywnych i ma świadomość związanej z nimi odpowiedzialności zawodowej;

• zna podstawowe zasady projektowania wydarzeń performatywnych, w tym praktyk włączających i angażujących różnorodne publiczności;

• zna podstawowe narzędzia do budowania świadomej i otwartej relacji z publicznością;

• potrafi dokonać krytycznej analizy projektu performatywnego, np. festiwalu, sezonu teatralnego, cyklu edukacyjnego;

• potrafi wyszukiwać, selekcjonować, analizować i prezentować dzieła artystyczne, teksty naukowe i zjawiska społeczne dotyczące wybranego przez siebie lub zadanego tematu, mając na uwadze możliwość wykorzystania tych umiejętności w tworzeniu własnych projektów;

• potrafi wpisać projekt kuratorski w konkretny kontekst społeczno-kulturowy mając na uwadze poszanowanie demokracji;

• potrafi stworzyć prezentację projektu kuratorskiego i przedstawić ją publiczności;

• potrafi napisać tekst kuratorski i wykorzystać go do promocji wydarzenia;

• potrafi zbudować zespół kuratorski oraz twórczo współdziałać w jego ramach z uwzględnieniem podstawowych zasad etyki pracy.

Przygotowanie do zajęć

Czytanie wskazanej literatury

Praca zespołowa: przygotowanie prezentacji i tekstu kuratorskiego autorskiego projektu z zakresu sztuk performatywnych

Dopuszczalne są 4 nieusprawiedliwione godziny lekcyjne.

Celem zajęć jest wprowadzenie osób studiujących do zawodu kuratora_rki projektów z zakresu sztuk performatywnych, w tym:

- przekazanie wiedzy dotyczącej historii i praktyki z zakresu kuratorstwa sztuk performatywnych,

- przekazanie wiedzy i wypracowanie umiejętności pozwalających analizować i tworzyć projekty kuratorskie,

- przygotowanie do pracy zespołowej w instytucjach i organizacjach kultury.

Podstawę zaliczenia kursu stanowi opracowanie kuratorskiej koncepcji projektu (praca zespołowa).

TREŚCI MODUŁU KSZTAŁCENIA

1. Historia i praktyka kuratorska w obszarze sztuk performatywnych.

2. Analiza przykładowych projektów kuratorskich z zakresu sztuk performatywnych.

3. Praktyka kuratorska jako sztuka tworzenia -inter i transdyscyplinarnych perspektyw badawczych, estetycznych, politycznych i społeczno-kulturowych.

4. Analiza celów artystycznych, społecznych i edukacyjnych projektu.

5. Strategie angażujące w praktykach kuratorskich.

6. Polityczność praktyk kuratorskich w perspektywie teorii Jacquesa Rancière’a.

7. Zarządzanie pracą w grupie projektowej: optymalne wykorzystanie kompetencji i zdolności poszczególnych członków_kiń zespołu, zbudowanie odpowiedniej struktury organizacyjnej, stworzenie przyjaznej, pełnej szacunku atmosfery pracy.

8. Praktyki badawcze w obszarze kuratorstwa: stworzenie portfolio projektu.

9. Planowanie praktyk artystycznych z zakresu sztuk performatywnych z poszanowaniem pluralizmu kulturowego.

10. Podstawy sieciowania oraz negocjowania warunków współpracy artystycznej z twórcami_czyniami oraz partnerami projektu.

11. Budowanie dramaturgii i kontekstualizacja projektu kuratorskiego.

12. Przygotowanie autorskiego projektu z zakresu sztuk performatywnych w tym napisanie tekstu kuratorskiego komunikującego projekt (praca zespołowa).

13. Publiczna prezentacja projektu kuratorskiego (praca zespołowa).

Klaić D., Gra w nowych dekoracjach. Teatr publiczny pomiędzy rynkiem a demokracją, przeł.: E. Kubikowska, Wydawnictwo: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Konfrontacje Teatralne / Centrum Kultury w Lublinie, Warszawa-Lublin 2014.

Rancière J.,, Estetyka jako polityka, w: Estetyka jako polityka, przeł. J. Kutyła, P Mościcki, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2007, s. 21-39.

Dodatkowe lektury uzależnione są od zainteresowań studentów rozwijanych w ramach indywidualnych projektów.