Technika Alexandra (podstawy)

Podczas zajęć student uczy się wykorzystania świadomości i odpowiednio ukierunkowanej intencji do jednoczesnego panowania nad sobą i możliwościami swojego organizmu oraz uważnego odbierania i reagowania na bodźce docierające z zewnątrz.

W praktyce sprowadza się to do dbania o powrót do stanu „neutralnego”, czyli do neutralnej postawy nieobciążonej nawykowymi tendencjami garbienia się, nadmiernymi napięciami lub usztywnieniami ciała, niechlujnym sposobem poruszania się lub błędami postawy związanymi z wcześniejszymi wadami i problemami.

Zajęcia uczą świadomego rozluźniania zbędnych napięć z jednoczesnym przywracaniem postawie odpowiedniej sprężystości i elastyczności. Praca na poziomie świadomości i myśli powoduje, że starając się lepiej panować nad reakcjami ciała, automatycznie lepiej panujemy nad swoim sposobem myślenia, stajemy się też bardziej świadomi sposobu wyrażania przez siebie emocji.

Technika Alexandra została stworzona przez australijskiego aktora Fredericka Matthiasa Alexandra (1869-1955) w celu zapanowania nad problemami z emisją głosu, tak że powrót do większej naturalności oddechu i swobody w emisji głosu jest w większym lub mniejszym stopniu oczekiwanym efektem pracy tą metodą.

Wiedza K_W06:

Student zna podstawowe zasady Techniki Alexandra, jak obiektywna obserwacja, zaniechanie, podstawowe kierunki mentalne, pierwotna kontrola. Rozumie zasady działania odruchu strachu oraz innych rządzących nami odruchów. Rozumie pojęcia i umie rozpoznać w praktyce takie aspekty jak „docelowiczostwo” (ang. endgaining), błędna interpretacja odczuć, pierwotna kontrola. Jest w stanie wytłumaczyć zależności przyczynowo - skutkowe pomiędzy podstawowymi aspektami postawy, a swobodą utrzymywania równowagi i odpowiednią koordynacją pracy organizmu.

Umiejętności K_U01, K_U03, K_U11 :

Student potrafi wykorzystać zdobyte umiejętności i narzędzia, przede wszystkim świadomość i poznane kierunki mentalne, do rozluźniania zbędnych napięć, poprawiania zauważanych błędów i uzyskiwania większej swobody postawy i ruchu. Potrafi zadbać o podstawowe warunki niezbędne do swobodnego używania głosu, radzenia sobie ze stresem i tremą.

Kompetencje K_K05, K_K06 :

Student potrafi zarówno obserwując siebie, jak pracę innych osób, ocenić aspekty postawy i ruchu niezbędne do poprawy z punktu widzenia Techniki Alexandra oraz zastosować je w praktyce. Wie, jakie zdobyte umiejętności zastosować w radzeniu sobie z nowymi, trudnymi wyzwaniami. Potrafi rozpoznać u siebie i u innych rażące przykłady zaburzania pierwotnej kontroli organizmu i nadwerężania głosu oraz zadbać o ich poprawę.

Podstawy Techniki Alexandra niezbędne do opanowania w pierwszej kolejności polegają na umiejętności odnotowywania na bieżąco stanu swojego organizmu (odczuwanych napięć i usztywnień) z jednoczesnym pozostawaniem w pełnym kontakcie z otoczeniem i odbieraniem bodźców z zewnątrz. Podstawowym zadaniem do opanowania jest umiejętność zachowania względnej równowagi psychofizycznej i odpowiedniej koordynacji pracy całego organizmu również w obliczu odnotowywanych problemów i trudności zarówno dotyczących własnego organizmu, jak i okoliczności zewnętrznych. Staje się to punktem wyjścia do świadomego zapobiegania narastaniu zbędnych napięć, usztywnień, spłycania oddechu oraz dbania o poprawę aktualnego stanu organizmu.

W związku z faktem, że brak jest w języku polskim literatury na temat Techniki Alexandra w pracy aktorskiej, studenci dostają przesłane drogą mailową, teksty i artykuły oraz fragmenty wybranych pozycji w j. angielskim.

Literatura uzupełniająca:

• Dorota Kędzior „Technika Alexandra”

• Kate Kelly „ Before the Curtain Openes”

• Agnes de Brunhoff „ON Stage ! Back to Yourself with the Alexander Technique”

• F.M. Alexander „The Use of the Self”

I semestr zajęć z Techniki Alexandra obejmuje

• Obiektywne obserwowanie siebie i swoich tendencji w celu zapobiegania narastaniu zbędnych napięć oraz kuleniu i kurczeniu postawy.

• Wykorzystanie specyficznych kierunków mentalnych do przywracania swobodnej prostej postawy stojącej i siedzącej oraz uzyskiwania większej swobody ruchu.

• Wykorzystanie ćwiczeń w pozycji leżącej do rozluźniania zbędnych napięć, przywracania mięśniom naturalnej sprężystości, radzenia sobie z napięciami, niewygodą, bólem, przy jednoczesnym zachowaniu uważności w stosunku do otoczenia.

• Wykorzystanie specyficznych kierunków mentalnych do zwiększania świadomości siebie i swojego stanu oraz zapobieganiu tendencjom do kulenia, kurczenia się i spinania w sytuacjach związanych z wykonywaniem przyjętych na siebie zadań i reagowaniem na bodźce z zewnątrz.

• Podstawy przywracania odpowiedniej postawy niezbędnej do uzyskiwania naturalności oddechu, swobodnej emisji głosu i radzenia sobie z tremą i stresem.