Fenomen teatru

Przy pomocy narzędzi teatralnych odkrywanie przestrzeni znaczeniowej słowa teatr.

Fenomen teatru to kurs -rozmowa w trakcie którego przy pomocy narzędzi teatralnych studentki i studenci odkrywają własne definicje podstawowych dla ich rozpoczynającej się edukacji aktorskiej słów: akademia, teatr, aktor/ka, widz/ka, scena, przestrzeń gry, gra teatralna, gra aktorska, reżyser/ka, autor/ka, tekst dramatyczny, scenariusz, etiuda, postać, działanie aktorskie, technika aktorska, pamięć, wyobraźnia, urzeczywistnienie, powtórzenie, próba, improwizacja, spektakl, performans, hepening, którymi dzieląc się ze sobą w toku pracy dążą do odnalezienia ich wspólnych, najprostrzych definicji akceptowalnych dla wszystkich.

Literaturą pomocniczą w toku zajęć będą „O technice aktorskiej” Michaiła Czechowa oraz. „6 pierwszych lekcji aktorstwa” Ryszarda Bolesławskiego.

K_W05 W pogłębionym stopniu zna i rozumie cechy aktora jako twórcy kultury i podmiotu konstytuującego struktury społeczne oraz zasady ich funkcjonowania

K_W06 ma wiedzę z zakresu technicznych oraz artystycznych środków warsztatu aktorskiego i ruchowego w stopniu niezbędnym do realizacji własnych projektów artystycznych;

K_W08 posiada wiedzę na temat stylów i metod gry aktorskiej, technik tanecznych, konwencji teatralnych; orientuje się w aktualnych trendach i dokonaniach wybitnych twórców teatru i filmu

K_U08 samodzielnie formułuje krytyczne sądy na podstawie analizy, oceny i selekcji informacji, które potrafi swobodnie czerpać z różnych dziedzin humanistyki dla realizacji własnych projektów twórczych

K_K10 analizuje i wyciąga wnioski z aktów twórczych w społecznym, naukowym i etycznym aspekcie,

Celem zajęć jest uświadomienie sobie przez uczestniczki i uczestników własnej wizji przyszłego zawodu, drogi, którą chcą obrać w jego poznawaniu i uprawianiu, roli świadomości przebiegu procesu nauki rzemiosła aktorskiego oraz procesu twórczego i ich konsekwencji dla wyborów życiowych i twórczych artysty/ki, rozpoznanie w sobie granicy między życiem a teatrem. Dlatego jedynym sposobem oceny jest samoocena, która następuje każdorazowo po przeprowadzonym ćwiczeniu oraz samoocena końcowa, która jest pisemną odpowiedzią na zadane przez prowadzącego pytania nakierowujące na oczekiwane efekty zajęć. Umiejętności, które uczestniczki i uczestnicy powinni posiąść w trakcie kursu to świadome uruchamianie procesu wyobraźni, urzeczywistnienia i powtórzenia oraz każdorazowa analiza prowadząca do świadomej samooceny.

Czteroetapowe ćwiczenie koncentracyjne Michaiła Czechowa jako narzędzie uruchamiania wyobraźni. Wypowiadanie wyobrażonego w świadomie skomponowanej formie w ściśle określonym czasie. Urzeczywistnianie własnego wyobrażenia w formie mini-scen z pomocą partnerek/ów w celu sprawdzenia klarowności swoich komunikatów i ich sensu.