Akademia Teatralna w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Szermierka sceniczna [WA/A/SzSc-X] semestr zimowy 2016/2017
WA ćwiczenia, grupa nr 1

Przejdź do planu zaznaczono terminy wyświetlanej grupy
To jest strona grupy zajęciowej. Jeśli szukasz opisu przedmiotu, zobacz stronę przedmiotu
Przedmiot: Szermierka sceniczna [WA/A/SzSc-X]
Zajęcia: semestr zimowy 2016/2017 [2016/17-Z] (zakończony)
WA ćwiczenia [WA-cw], grupa nr 1 [pozostałe grupy]
Termin i miejsce: Podana informacja o terminie jest orientacyjna. W celu uzyskania pewnej informacji obejrzyj kalendarz roku akademickiego lub skontaktuj się z wykładowcą (nieregularności zdarzają się przede wszystkim w przypadku zajęć odbywających się rzadziej niż co tydzień). (brak danych)
Liczba osób w grupie: 24
Limit miejsc: 40
Zaliczenie: zaliczenie
Prowadzący: Przemysław Wyszyński
Literatura:

Literatura podstawowa

• L. Górecki „Teoria i metodyka ćwiczeń ruchowych Aktora”

• J. Wężowski „Szermierka”

• W. Szczuka „Gest sceniczny”

• Wojciech Zabłocki „Polskie sztuki walki”

• Zbigniew Sawicki „Traktat szermierczy, polska Szabla”

Literatura uzupełniająca

• W.Boziewicz „Polski Kodeks Honorowy”

• Ks. J. Kitowicz „Opis obyczajów za panowania Augusta III”

• W. Hobbs „Stage Combat”

Zakres tematów:

Cele przedmiotu:

• Walka wszelkimi rodzajami broni białej z uwzględnieniem zwyczajów danych epok oraz uwarunkowań literatury dramatycznej

• Wyrobienie sprawności fizycznej, koncentracji, koordynacji ruchowej, poczucia rytmu, reagowania (refleks).

• Umiejętności zakomponowania ciała w przestrzeni scenicznej,

• Wyrobienie świadomości wyrazu scenicznego oraz posługiwania się formą teatralną

• wyrobienie umiejętności współpracy z partnerem oraz pracy w grupie

• Nauka używania elementów rynsztunku i kostiumu mających związek obyczajowy z fechtunkiem. Nauczanie ruchów obyczajowych związanych z obyczajami wojskowymi.

• Obnażanie broni, przysięgi i saluty za pomocą broni, posługiwanie się peleryną i krótkim płaszczem podczas walki.

• Umiejętność technicznego ułożenia i wykonania walki scenicznej.

Metody dydaktyczne:

Semestr 1

Zagadnienia teoretyczne

1. Wiedza na temat bezpieczeństwa na zajęciach szermierki scenicznej

2. Opis, budowa, rodzaje broni białej

3. Układanie choreografii i wykonanie układu szermierczego

Ćwiczenia praktyczne

1. Poprawienie ogólnej sprawności fizycznej

• Różne sposoby przygotowania całego ciała do wysiłku.

• Ćwiczenia szybkościowe, zręcznościowe, zwinnościowe, siłowe.

• Rozciąganie - umiejętność

• Ćwiczenia rozwijające koncentrację.

2.Podstawy szermierki scenicznej

• Elementarne działania szermiercze: postawa, kroki, wypady, skoki, złożenia szermiercza, uniki, wiązania, rozbrojenia, ataki, zastawy, podbicia,

• kombinacje kroków – różne sposoby poruszania się – aktywna obecność na scenie

• Umiejętności obronne: zasłony, podbicia, obrony odległością, zejścia,

• Umiejętności ataku: cięcia, pchnięcia, rozbrojenia, atak po broni, wszelkie działania na żelazo

• Tempo i rytm działań szermierczych.

• Planowanie sceny szermierczej i rozumienie pojęcia frazy szermierczej

• Układ szermierczy i dramaturgia pojedynku

Semestr 2

Zagadnienia teoretyczne

1. Historia białej broni w zarysie.

2. Wiadomości z zakresu scen szermierczych w najczęściej realizowanych sztukach dramatycznych.

Ćwiczenia praktyczne

1.Dalsze kształtowanie sprawności ruchowej

• Ćwiczenia na koncentracje.

• Ćwiczenia rozwijające koordynację ciała

• Ćwiczenia poprawiające poczucie rytmu

• Ćwiczenia na poprawę refleksu, zwinności, skoczności i siły

2. Proste złożenia szermiercze – tzw. „wolna walka”

• Ranienia, zabicie, umieranie.

• Proste układy własne studentów (w parach lub w grupie).

Metody kształcenia

1. Wykład problemowy na temat bezpieczeństwa na zajęciach, założeń szkoleniowych, funkcji szermierki scenicznej w szkoleniu aktorskim, a także kontekstów historycznych, rodzajów broni, ich budowy i zastosowania.

2. Elementarne zadania szermiercze - ćwiczenia

3. Analiza różnych rodzajów złożeń szermierczych i działań na żelazo - teoria

4. Rozwiązywanie zadań i problemów związanych z sekwencją ruchową - ćwiczenia

5. Poszukiwanie różnych rozwiązań scenicznych na zadany temat – ćwiczenia

6. Praca indywidualna – samodzielny trening pod okiem wykładowcy oraz układanie prostych złożeń szermierczych - ćwiczenia

7. Praca w grupach – walki, w których bierze udział więcej niż dwóch szermierzy – teoria i ćwiczenia

Metody i kryteria oceniania:

Metody kształcenia:

1.Wykład problemowy na temat bezpieczeństwa na zajęciach, założeń szkoleniowych, funkcji szermierki scenicznej w szkoleniu aktorskim, a także kontekstów historycznych, rodzajów broni, ich budowy i zastosowania.

2.Elementarne zadania szermiercze - ćwiczenia

3.Analiza różnych rodzajów złożeń szermierczych i działań na żelazo - teoria

4.Rozwiązywanie zadań i problemów związanych z sekwencją ruchową - ćwiczenia

5.Poszukiwanie różnych rozwiązań scenicznych na zadany temat – ćwiczenia

6.Praca indywidualna – samodzielny trening pod okiem wykładowcy oraz układanie prostych złożeń szermierczych - ćwiczenia

7.Praca w grupach – walki, w których bierze udział więcej niż dwóch szermierzy – teoria i ćwiczenia

Metody weryfikacji efektów uczenia się:

1. Podczas nauki fechtunku sięgamy po dramaty klasyczne i w ich kontekście rozmawiamy o obyczajowości danego okresu historycznego, którego nieodzownym elementem jest broń biała. Wybór dramatów zdeterminowany jest uniwersalnością wymowy danego dzieła dramatycznego, co pozwala na budowanie szerszych kontekstów odnoszących się do zwyczajów panujących współcześnie.

1. Student otrzymuje kompleksowe szkolenie fechtunku od podstaw aż po zaawansowane działania szermiercze, co pozwala mu na samodzielne tworzenie skomplikowanych choreografii pojedynków scenicznych.

3. Nasze ćwiczenia są poprzedzone odpowiednią ilością informacji technicznych, które student ma za zadanie wykorzystać podczas działania scenicznego. Szermierka jako zbiór działań na żelazo oferuje skodyfikowany zbiór działań, a zadaniem studenta jest wykorzystanie tej wiedzy w celu tworzenia nowych jakości teatralnych w zakresie własnych układów pojedynków

4. Nauka fechtunku zakłada wspólną pracę wszystkich uczestników zajęć, co wymaga od nich znalezienia wspólnego porozumienia, które pozwoli im jako grupie osiągnąć założony rezultat. Każdy z uczestników takiego działania pracuje na sukces całego zespołu. Wiąże się to z koniecznością wzajemnej pomocy, czego skutkiem jest indywidualizacja całego procesu uczenia się choreografii.

5. Podstawowym założeniem ćwiczenia szermierki scenicznej jest bezpieczeństwo uczestników treningu. Na zajęciach obowiązują restrykcyjne zasady, których przestrzeganie jest warunkiem udziału w takim treningu. Podczas działań szermierczych zaangażowane jest zarówno całe ciało, jak również głos trenującego aktora ponieważ materiałem wyjściowym jest dla nas tekst dramatyczny.

6. Proces kształcenia zakłada ścisłą współpracę osób trenujących daną choreografią. Warunkiem bezpieczeństwa jest umiejętność jasnego komunikowania swoich potrzeb i oczekiwań wobec partnera. Pojedynek sceniczny wymaga od aktorów umiejętności współpracy i wzajemnej natychmiastowej weryfikacji proponowanych przez partnera działań i rozwiązań scenicznych.

7. Choreografia wykonywana przez całą grupę jest skomplikowanym i skoordynowanym działaniem przy użyciu broni białej. Sprawia to, że trenujący dla uzyskania założonego efektu są zobowiązani do zachowania odpowiedniego skupienia i niesienia sobie wzajemnej pomocy podczas nauki danego materiału ruchowego.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Teatralna w Warszawie.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0 (2024-02-26)