Technika pracy z aktorem w planie lalkowym

Celem zajęć jest nabycie przez studentów kierunku technologia teatru lalek umiejętności współpracy z przyszłymi reżyserami (i odwrotnie), zarówno na etapie tworzenia koncepcji plastycznej zdarzenia scenicznego operującego środkami wyrazu teatru ożywionej formy, jak i przygotowania (przy pomocy pracowni plastycznej) animantów i elementów scenografii. Zadaniem studentów technologii teatru lalek będzie dobór najbardziej odpowiedniej do zaproponowanego przez reżysera tematu estetyki oraz konkretnych rozwiązań plastycznych.

Na wstępnym etapie pracy studenci kierunku reżyserii zobowiązani będą wybrać materiał, który chcą eksplorować. W semestrze zimowym będzie to obraz lub utwór poetycki. Po dokonaniu analizy wybranego dzieła oraz zapoznaniu się z jego kulturowymi kontekstami (co będzie odbywało się w ramach indywidualnych poszukiwań oraz zajęć konwersatoryjnych na forum grupy złożonej ze studentów obu kierunków), powstaną zespoły realizacyjne reżyser-scenograf. W ramach tej współpracy dobrane zostaną środki wyrazu typowe dla teatru ożywionej formy, przy pomocy których opowiedziana zostanie treść utworu poetyckiego bądź historia inspirowana malarstwem. Na kolejnym etapie studenci kierunku technologia teatru lalek odpowiedzialni będą za wykonanie założonych w koncepcji plastycznej animantów oraz elementów scenografii.

Na etapie prac analitycznych i koncepcyjnych zajęcia mogą odbywać się zdalnie.

Lektura podstawowa zależna od wyboru materiału w oparciu o który budowane będą etiudy.

Lektury uzupełniające:

- wybrane fragmenty tekstów zawartych w serii wydawniczej Teorie Współczesnego Teatru: Tairow, Wachtangow, Meyerhold, Brecht, Brook;

- Adamski J., Aktorska analiza postaci, [w:] Wprowadzenie do nauki o teatrze, t. 2: O tworzywie i twórcach dzieła teatralnego, wybór o oprac. J. Degler, Wrocław 1976 s. 277-300;

- Bablet D., Rewolucje sceniczne XX wieku, przekład Z. Strzelecki, K. Mazur, Warszawa 1980;

- Gorczakow M., Lekcje reżyserskie Stanisławskiego, Warszawa 1957, PIW;

- Jurkowski H., Przemiany ikonosfery, Wrocław 2009;

- Kowzan T., Znak w teatrze, w: Problemy teorii dramatu i teatru, t. 2: Teatr, wybór i oprac. J. Degler, Wrocław 2003 s. 155-179;

- Strzelecki Z., Polska plastyka Teatralna, Kierunki scenografii współczesnej, Współczesna scenografia polska;

- Świątkowska W., Ciało, przedmiot, lalka – materia prima sort, Teatr 5/2017;

- Waszkiel H., Materia/forma/wizualność, Teatr 4/2015.

W zakresie wiedzy student:

- zna elementy dzieła scenicznego; zna repertuar związany ze specjalnością studiów (T_W01,T_W02),

- potrafi wspólnie z reżyserem rozczytywać i przekładać na język teatru kulturowe konteksty materiału, nad którym pracuje (T_W03),

- zna metody i sposoby wykorzystania klasycznych i współczesnych form teatru lalek oraz wykazuje się znajomością stylów i metod gry aktorskiej (T_W04),

- świadomie wykorzystuje i miesza konwencje oraz style w celu uzyskania współczesnej wymowy zdarzenia scenicznego (T_W06);

W zakresie umiejętności (U) student:

- nabywa umiejętność posługiwania się technologią teatru lalek w praktyce (T_U03),

- potrafi wykorzystać nabyte doświadczenia w realizowaniu własnych działań artystycznych opartych na zróżnicowanych stylistycznie koncepcjach wynikających ze swobodnego i niezależnego wykorzystywania

swej wyobraźni, intuicji i emocjonalności (T_U04),

- potrafi pracować w zespole, komunikować się z reżyserem etiudy oraz występującymi w niej aktorami (T_U07);

W zakresie kompetencji społecznych (K) student:

- posiada umiejętność wykorzystania nabytej wiedzy w celu formułowania sądów i rozwiązywania problemów poznawczych i praktycznych; jest gotów do krytycznej oceny odbieranych treści (T_K01).

Na pozytywne zaliczenie semestru zimowego składają się

- obecność na zajęciach (dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione nieobecności);

- aktywność na zajęciach;

- umiejętność komunikacji ze studentami reżyserii;

- komunikowanie zapotrzebowania pracowni plastycznej;

- ocena ostatecznego efektu pracy nad przygotowanymi scenami.