Laboratorium cienia

Celem przedmiotu jest:

• przybliżenie genezy teatru cieni oraz pokrewnych mu dziedzin sztuki tj. malarstwo, fotografia, kinematografia

• przedstawienie zasad konstruowania klasycznych i współczesnych form, lamp i ekranów cieniowych.

• zapewnienie wiedzy z zakresu posługiwania się cieniem jako technologicznym tworzywem teatralnym.

W szczególnych warunkach możliwe jest przeprowadzenie części programu w trybie on-line

Naczelnym motywem będzie cień. Część zajęć będzie przeprowadzona w formie wykładów, których treść przybliży różnorodność technik i form cieniowych, nawiąże do innych pokrewnych dziedzin nauki i sztuki.

Struktura zajęć będzie miała charakter eksperymentalny:

• umożliwi kształtowanie wyobraźni

• sprowokuje sytuacje twórcze

• nakłoni uczestników do szukania kreatywnych technologicznych rozwiązań w obrębię zaproponowanej techniki

• nauczy posługiwać się zasobem narzędziami cieniowych na wielu technologicznych płaszczyznach.

Inspiracją do działań będą:

• dokonania tradycyjnego i współczesnego teatru

• sztuki plastyczne,

• filmy animowane,

• komiksy.

Osoby studiujące:

• nabędą umiejętności praktyczne z zakresu możliwości technologicznych tradycyjnego i współczesnego teatru cieni,

• zaprojektują i wykonają różnorodne formy, ekrany, przesłony i makiety cieniowe,

• poznają zasady budowy i użycia lamp,

• stworzą autorskie prezentacje swoich prac.

W szczególnych warunkach możliwe przeprowadzenie części programu w trybie online

1. Blumenthal Eileen, Pupperty a world history, Harry N. Abrams, Inc., Publishers, New York 2005

2. Głowacka Zuzanna Głowacka, „Sztuka Karagöza”, Teatr Lalek 2-3/2003

3. Jurkowski Henryk, Materiał jako wehikuł treści rytuału, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2011

4. Keller Max, Fascynujące światło. Oświetlenie w teatrze i na estradzie, LTT Sp. z.o.o., Warszawa 2013,

5. Łabędzka-Koecher Małgorzata, Dawny teatr turecki, Pamiętnik teatralny, R. XXI, z.181, Warszawa 1972

6. Mitzner Piotr, Teatr światła i cienia, Państwowy Instytut Wydawniczy 1987

7. Platt Richard, Eyewitness Guiges. Cinema , , by Dorling Kinndersley Ltd., London1992; tłumacz. Klejn Krystyna, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 1997

8. Reuscha Rainer, Schattentheater cz 1 cz2 cz3, Iternationales Schatetentheater Zentrum Schwääbisch Gmünd, Germany 1997

9. Stoichita Victor I. Krótka historia cienia, 1997 przełożył Piotr Nowakowski Towarzystwo Autorów i Wydawnictw Prac Naukowych UNIVERSITAS, Wydane przez Ministerstwo Edukacji Narodowej, Kraków 2001

10. Wasilewska Joanna, Sztuka Orientu. Studia nad sztuką Azji, Wydawnictwo: Wydawnictwo Adam Marszałek; Kraków 2008

W zakresie wiedzy ( W) osoba studiująca:

• rozumie specyfikę teatru cieni, zna zasady użycia form cieniowych i potrafi je umiejętnie zastosować w tworzeniu zdarzeń scenicznych (T_W04),

• posiada wiedzę z zakresu praktyki i teorii teatru cieni (T_W05),

• zna metody i sposoby wykonania i wykorzystania klasycznych i współczesnych form teatru cieni (T_W04),

• zna środki ekspresji z zakresu możliwości warsztatowych pokrewnych dyscyplin (T_W07),

• zna problematykę związaną z technologiami i rozwojem technologicznym w dziedzinie teatru cieni (T_W08),

W zakresie umiejętności (U) osoba studiująca:

• zna zasady animacji różnych rodzajów form i narzędzi cieniowych oraz potrafi je zaprojektować (T_U03),

• potrafi dokonać odpowiedniego doboru materiału plastycznego do wykonywanych form, lamp, ekranów, przesłon, makiet cieniowych (T_U06, T_U03)

• potrafi skonstruować różnorodne formy, lampy, ekrany, przesłony, makiety cieniowe (T_U06, T_U03),

W zakresie kompetencji społecznych (K) osoba studiująca:

• potrafi nazwać i weryfikować popełniane błędy (T_K02, T_K03),

• łączy zdobytą wiedzę i umiejętności oraz wykorzystuje je w tworzeniu autorskich form i narzędzi cieniowych(T_K05)

• rozumie pojęcie zespołowości i odpowiedzialności za proces tworzenia i prezentacji wypowiedzi artystycznej oraz potrafi tę wiedzę wykorzystać. (T-K02)

Sposób weryfikacji.

Warunki zaliczenia przedmiotu.

• Obecność na co najmniej 50% zajęć jest warunkiem koniecznym do uzyskania zaliczenia.

• Nieusprawiedliwiona nieobecność osoby studiującej na więcej niż dwóch zajęciach w ciągu semestru skutkuje brakiem możliwości zaliczenia.

• Nieobecność na zajęciach nie zwalnia osoby studiującej z obowiązku uzupełnienia materiału, wykonania ćwiczeń, oraz przygotowania się do kolejnych spotkań. Brak znajomości będzie traktowany jako nieprzygotowanie do zajęć.

ZALICZENIE

Ocena końcowa jest wynikiem:

• Oceny aktywności i przygotowania – systematyczne uczestnictwo w zajęciach, gotowość do pracy warsztatowej, przygotowanie materiałów i rekwizytów.

• Oceny realizacji zadań cząstkowych – jakość wykonania ćwiczeń i zadań stawianych podczas zajęć, umiejętność stosowania poznanych technik.

• Oceny procesu twórczego – zaangażowanie, kreatywność, zdolność współpracy w grupie, refleksja nad własną pracą.

• Oceny efektów pracy – jakość wykonania projektów, konstrukcji i form tworzonych w trakcie semestru.

• Oceny prezentacji semestralnej – sposób i jakość przygotowania autorskiej prezentacji form, powstałych w cyklu semestralnym.

Dodatkowo punktowane będzie pogłębienie stosowanych narzędzi wykraczające poza minimum dydaktyczne.