Analiza dzieła teatralnego

Prawidłowości wyborów artystycznych i ideowych inscenizatorów teatru polskiego przełomu 20/21 wieku na drodze analizy faktów scenicznych. Z uwzględnieniem kontekstów historycznych, społecznych, politycznych, w jakich spektakle powstały, wpływu wyborów artystycznych poprzedników, relacji świata scenicznego z dyskursami krytycznymi i humanistycznymi.

Zadaniem zajęć jest zbliżenie się do teatru w jego własnej realności - jako aktu scenicznego. Ze zwróceniem uwagi na fakt, że najczęstsze dziś formy publicznej dyskusji o teatrze (jakie student znajduje w sieci), to spór tylko na nim nabudowany. Omijający rzeczywiste treści aktu scenicznego na korzyść narzędzi przyspieszonego oddziaływania i doraźnej propagandy. Aktywne pytanie towarzyszące zajęciom można ująć jako : Czy teatr może zdobyć się na swój własny język autokomentarza, odpowiadający aktowi scenicznemu, różniący się od języka dziennikarskiego?

Zakres poszczególnych tematów:

1.Forma - sylwetka postaci (Powolne ciemnienie malowideł, analiza kadrów)

2. Forma - przedmiot i sprzęt na scenie (stoły: Wymazywanie, Wielopole...)

3. Forma - portret filozofa/artysty (Walczewski/Leon w Matce)

4. Analiza spektaklu live (Dziady Nekrosiusa i Dziady Zadary)

5. Guślarz, Upiór, Gromada, Gustaw u Zadary i Nekrosiusa

6. Analiza wyboru tekstu w dwóch scenach (Dziady Nekrosiusa)

7. Kawiarnia/ azyl artystów (rejestracja: La Boheme)

8. Analiza filmu teatralnego (Wesele filmowe Wajdy)

9. Wesele Wajdy jako obraz roli artystów

10. Gustaw/Konrad/artysta (u Nekrosiusa i Zadary)

11. Rekonstrukcja i analiza z dokumentów (Hamlet Swinarskiego)

12. Inny Konrad? (Dziady Wodzińskiego)

13. Analiza decyzji inscenizatora (Dziady Rychcika)

14. Elementy analizy formy i treści – podsumowanie 1

15. Nowy portret pisarza 2006 (rejestracja Kruma Lewina/Warlikowskiego)

16. Krytyk analizuje spektakl (Ślub w reż. Jarockiego – J.Majcherek)

17. Krytyk analizuje spektakl (Dziady i Hamlet Nekrosiusa - Ł.Drewniak)

18. Pokój wyobraźni artysty (Cicha noc Kantora)

19. Analizy recenzenckie (Kalkwerk i Wycinka Lupy)

20. Elementy analizy muzyki i światła – posumowanie 2

21. Analiza wg fotografii spektaklu (Powolne ciemnienie malowidel)

22 Artysta współczesny w oczach poety (Na czworakach Różewicza)

23. Obraz artysty w happeningu (Koncert morski Kantora)

24. Portret artysty w cricotażu Gdzie są niegdysiejsze śniegi

25. Analiza spektaklu muzycznego (Czarodziejska Góra Mykietyna/Chyry)

26. Analiza spektaklu muzycznego (Salome Straussa/Trelińskiego)

27. Nowa sylwetka na scenie (Hamlet Garbaczewskiego)

28. Nowa forma tekstu / nowa forma spektaklu 2015 (nie-boska komedia. Wszystko powiem Bogu Demirskich)

29. Współgranie elementów analizy – podsumowanie 3

30. Czego się dowiedzieliśmy, czego ciągle nie wiemy.

1. Podstawowa:

„Literatura obowiązkowa” zajęć to przede wszystkim rejestracje wybranych spektakli.

Lista widowisk do analizy (podporządkowana problemowi bohaterów tych widowisk: „Po co potrzebny jest artysta?” ):

Andrzej Wajda (film „Wesele”)

Jerzy Jarocki („Matka”, „Na czworakach”)

Jerzy Grzegorzewski („La Boheme”, „Duszyczka”)

Tadeusz Kantor („Cicha noc”)

Krystian Lupa („Kalkwerk”, „Wymazywanie”„Mewa”, „Miasto snu”)

Eimuntas Nekrosius („Dziady”)

Michał Zadara („Dziady”)

Mykietyn/Chyra (opera „Czarodziejska góra”)

Paweł Demirski („Nie-Boska komedia”, serial „Artyści”)

2. Uzupełniająca:

Dokumentacja krakowskiego „Hamleta” Konrada Swinarskiego

Rejestracja i dokumentacja krakowskiego „Ślubu” Jerzego Jarockiego

Rejestracje i dokumentacje „Dziadów” (Warszawa, Kraków) Jerzego Grzegorzewskiego

oraz:

Recenzje i inne dyskursy krytyczne o analizowanych spektaklach, teksty o zagadnieniach interpretacji kanonu dramatu i teatru polskiego, ważkie przypadki eseistyki polskiej i obcej.

Wiedza

student po zakończeniu kursu powinien:

EM 1 Scharakteryzować materialne fakty sceniczne w kontekstach artystycznych i ideowych K_W06++

EM 2 Określić materialne fakty sceniczne w kontekście historii i tradycji teatru polskiego K_W04+

EM 3 Opisać konteksty dziedziczenia materialnych faktów scenicznych K_W05++

Umiejętności student po zakończeniu kursu powinien:

EM 4 Prezentować rejestry realnych faktów teatru.K_U02++

EM 5 Posługiwać się odpowiednim językiem, by zaprezentować interpretacje dzieła teatralnego, wskazując zarazem na jego inspiracje i kontekst historyczno-kulturowy K_U04++

EM 6 Prezentować właściwe formy wypowiedzi o przedstawieniach. K_U05+

Kompetencje personalne i społeczne

student po zakończeniu kursu powinien:

EM 7 Oceniać relacje między dyskursem o dziele, a tym, co reżyser pokazał na scenie K_K01+

EM 8 Oceniać funkcjonowanie procesów scenicznych w różnych kontekstach K_K03+

EM 9 Uczestniczyć w publicznych dyskusjach o aktualnych problemach teatru polskiego K_K06++

Dopuszczalne są 2 nieusprawiedliwione nieobecności na zajęciach.

Ocena całości pracy podczas zajęć.

Ocena pracy pisemnej składanej na zakończenie zajęć (przedstawienie analizy własnej wybranego dzieła)