Konsultacje logopedyczne I

Zagadnienia dotyczące usprawniania narządów mowy, ukierunkowane na korygowanie wad wymowy oraz niedoskonałości artykulacyjnych. Celem jest kontrolowanie brzmienia dźwięków mowy w izolacji oraz w różnych kontekstach artykulacyjnych.

Zapoznanie z budową aparatu artykulacyjnego.

Ćwiczenie sprawności narządów mowy (żuchwa, wargi, język, podniebienie miękkie). Ćwiczenie rozluźniania aparatu mowy.

Wywoływanie właściwego brzmienia głosek.

Kontrolowanie prawidłowego brzmienia głosek w izolacji, sylabach, różnych pozycjach wyrazów (nagłos, śródgłos, wygłos).

Utrwalanie właściwego brzmienia mowy w tekstach czytanych, mówionych, śpiewanych - realizacje techniczne oraz z użyciem emocji i zmiennego tempa; utrwalanie właściwego brzmienia głosek w mowie spontanicznej.

1. Becker I. M., Okluzja w praktyce stomatologicznej, red. wyd. pol. G. Śmiech-Słomkowska, Wrocław 2013

2. Bednarek D., Ćwiczenia wyrazistości mowy, Wrocław 2005

3. Dłuska M., Fonetyka polska, Kraków 1981

4. Dłuska M., Prozodia języka polskiego, Warszawa 1976

5. Dupas P. H., Dysfunkcja czaszkowo-żuchwowa. Od diagnozy po szynę zgryzową, tł. A. Bańkowska-Afshartchi, Warszawa 2009

6. Gorzechowski K., Rehabilitacja stomatologiczna, Białystok 2016

7. Język polski. Kompendium, red. M. Derwojedowa, H. Karaś, D. Kopcińska, Warszawa 2005

8. Karpowicz T., Kultura języka polskiego. Wymowa, ortografia, interpunkcja, Warszawa 2009

9. Logopedia artystyczna, red. Kamińska B., Milewski S., Gdańsk 2016

10. Ostaszewska D., Tambor J., Fonetyka i fonologia współczesnego języka polskiego, Warszawa 2004

11. Skorek E. M., Oblicza wad wymowy, Warszawa 2001

12. Skorek E. M., Samogłoski (profilaktyka, diagnoza, korekcja), Kraków 2001

13. Toczyska B., Głośno i wyraźnie. 9 lekcji dobrego mówienia, Gdańsk 2007 (i inne pozycje autorki)

14. Walczak-Deleżyńska M., Aby język giętki… Wybór ćwiczeń artykulacyjnych od J. Tennera do B. Toczyskiej, Wrocław 2001

15. Wierzchowska B., Wymowa polska, Warszawa 1971

16. Wiśniewski M., Zarys fonetyki i fonologii współczesnego języka polskiego, Toruń 1998

Po ukończeniu przedmiotu student:

K_W06 - Zna budowę anatomiczną i funkcjonowanie aparatu artykulacyjnego. Zna mechanizmy artykulacji głosek. Zna podstawowe zaburzenia mowy. Rozumie przydatność tej wiedzy w mowie scenicznej.

K_U06 - Posługuje się mianownictwem anatomicznym. Słyszy swoją wadę wymowy. Dostrzega różnicę w brzmieniu głosek.

K_U07 - Umie wykonać ćwiczenia usprawniające narządy mowy. Stosuje ćwiczenia rozluźniające. Świadomie wpływa na tempo mowy.

K_K06 - Potrafi współpracować z innymi specjalistami w zakresie korygowania zaburzeń mowy.

K_K05 - Ma świadomość wpływu cech psychicznych na mowę. Potrafi wykorzystać wiedzę w kontaktach społecznych.

Aktywne uczestniczenie w ćwiczeniach; opcjonalnie pamięciowe opanowanie krótkiego tekstu dla lepszego utrwalenia poprawionej głoski/głosek (budowanie pamięci artykulacyjnej).

Brak

Zagadnienia dotyczące usprawniania narządów mowy, ukierunkowane na korygowanie wad wymowy oraz niedoskonałości artykulacyjnych. Celem jest kontrolowanie brzmienia dźwięków mowy w izolacji oraz w różnych kontekstach artykulacyjnych. Budowanie świadomości ortofonicznej.

Zapoznanie z budową aparatu artykulacyjnego.

Ćwiczenie sprawności narządów mowy (żuchwa, wargi, język, podniebienie miękkie). Ćwiczenie rozluźniania aparatu mowy oraz całego ciała - przy jednoczesnym pokazywaniu zależności tych napięć.

Wywoływanie właściwego brzmienia głosek.

Kontrolowanie prawidłowego brzmienia głosek w izolacji, sylabach, różnych pozycjach wyrazów (nagłos, śródgłos, wygłos).

Utrwalanie właściwego brzmienia mowy w tekstach czytanych, mówionych, śpiewanych - realizacje techniczne oraz z użyciem emocji i zmiennego tempa; utrwalanie właściwego brzmienia głosek w mowie spontanicznej.

1. Becker I. M., Okluzja w praktyce stomatologicznej, red. wyd. pol. G. Śmiech-Słomkowska, Wrocław 2013

2. Bednarek D., Ćwiczenia wyrazistości mowy, Wrocław 2005

3. Dłuska M., Fonetyka polska, Kraków 1981

4. Dłuska M., Prozodia języka polskiego, Warszawa 1976

5. Dupas P. H., Dysfunkcja czaszkowo-żuchwowa. Od diagnozy po szynę zgryzową, tł. A. Bańkowska-Afshartchi, Warszawa 2009

6. Gorzechowski K., Rehabilitacja stomatologiczna, Białystok 2016

7. Język polski. Kompendium, red. M. Derwojedowa, H. Karaś, D. Kopcińska, Warszawa 2005

8. Karpowicz T., Kultura języka polskiego. Wymowa, ortografia, interpunkcja, Warszawa 2009

9. Logopedia artystyczna, red. Kamińska B., Milewski S., Gdańsk 2016

10. Ostaszewska D., Tambor J., Fonetyka i fonologia współczesnego języka polskiego, Warszawa 2004

11. Skorek E. M., Oblicza wad wymowy, Warszawa 2001

12. Skorek E. M., Samogłoski (profilaktyka, diagnoza, korekcja), Kraków 2001

13. Toczyska B., Głośno i wyraźnie. 9 lekcji dobrego mówienia, Gdańsk 2007 (i inne pozycje autorki)

14. Walczak-Deleżyńska M., Aby język giętki… Wybór ćwiczeń artykulacyjnych od J. Tennera do B. Toczyskiej, Wrocław 2001

15. Wierzchowska B., Wymowa polska, Warszawa 1971

16. Wiśniewski M., Zarys fonetyki i fonologii współczesnego języka polskiego, Toruń 1998

17. Rentgenogramy. 1.0 Program komputerowy - Komlogo 2010.

Po ukończeniu przedmiotu student zna budowę anatomiczną i funkcjonowanie aparatu artykulacyjnego; zna mechanizmy artykulacji głosek; zna podstawowe zaburzenia mowy; rozumie przydatność tej wiedzy w mowie scenicznej; posługuje się mianownictwem anatomicznym; słyszy swoją wadę wymowy; dostrzega różnicę w brzmieniu głosek; umie wykonać ćwiczenia usprawniające narządy mowy; stosuje ćwiczenia rozluźniające; świadomie wpływa na tempo mowy; potrafi współpracować z innymi specjalistami w zakresie korygowania zaburzeń mowy; ma świadomość wpływu cech psychicznych na mowę; potrafi wykorzystać wiedzę w kontaktach społecznych.