Historia teatru powszechnego I

Usytuowanie miejsca teatru w przestrzeniach kulturowych od antyku po przełom XX-XXI wieku. Taka perspektywa służy charakterystyce działań teatralnych na planie teorii sztuki, antropologii, czasu historii i polityki. Obok porządku definiowanych kategorii, analizowanych struktur tekstów teatralnych i literackich, sylwetek twórców – szczególną linię odniesień wyznacza interakcja scena – widownia. Różnorodna materia tych wpływów wskazuje na ramy epoki, kierunki ideowo formalnych przemian, tłumaczy strategię odrzuceń, zaznacza sferę kontynuacji i nowatorstwa. Idąc tym tropem, lektura teatru łączy postulaty strukturalizacji, dekonstrukcji z chronologią i semantyką dzieła a równocześnie sięga psychologii odbioru. W ten sposób przedmiot kształtuje umiejętność analizy i syntezy, świadomość diachronii i synchronii konieczne przy odczytywaniu różnorakich procesów działania teatralnego.

Semestr 2

3. Teatr Renesansu. Gatunki literackie, formy teatralne. Kategorie: sakralny, narodowy, elitarny, powszechny, ludowy.

Komedia dell’ arte jako wyzwanie dla aktora. Przełom elżbietański.

4. Teatr Baroku. Fenomen Hiszpanii – Siglo de Oro. Głosy i glosy francuskiego klasycyzmu. Tragizm – komizm: kategorie i warianty.

5. Teatr XVIII wieku. Sentymentalizm, dydaktyzm, historyzm. Wolność i gorset światopoglądu. Postulat konwencji, wybór stylizacji. Słowo dramatu, słowo libretta a mowa teatru. Status narodowych scen. „ Paradoks o aktorze” z perspektywy praktyk teatralnych.

Podstawowa:

M. Berthold – „Historia teatru”, Warszawa 1980.

J.R. Brown (red.) – „Historia teatru”, Warszawa 1999.

M. Kocur – „Źródła teatru”, Wrocław 2013.

D. Wiles – „Krótka historia przestrzeni teatralnej”, Warszawa 2012.

E.Rozik – „Korzenie teatru”, Warszawa 2011.

J. de Romilly – „Tragedia grecka”, Warszawa 1994.

C. Mic – „Komedia dell’ arte”, Wrocław 1961

Teksty dramatów wybrane do analizy.

Uzupełniająca:

W. B. Worthen – „Dramat między literaturą a przedstawieniem”, Kraków 2013.

K. Pleśniarowicz – „Przestrzenie deziluzji”, Kraków 1996.

„Amalgamaty sztuki” red. J. Limon A. Żukowska, wyd. Słowo/Obraz/Terytoria

J. Limon „Brzmienia czasu”, wyd. Słowo/Obraz/Terytoria

A. Campagnion, „Demon teorii: literatura a zdrowy rozsądek” , wyd. Słowo/Obraz/Terytoria

Wiedza: Ma wiedzę z zakresu różnorakich działań teatralnych usytuowanych w porządku historii, stylistyki, konwencji i antropologii kultury [K_W07, K_W08].

Umiejętności: Posiada umiejętność systematyki i typologii okresu historycznego. Rozpoznaje kierunki i linie rozwojowe teatralnych gatunków, stylistyk, konwencji. Potrafi samodzielnie analizować i oceniać teksty teatru [K_U09]

Kompetencje społeczne: Świadomie uczestniczy w działaniach teatralnych z rozmaitych obszarów współczesnej kultury. Potrafi je zdefiniować i ocenić zarówno na planie autonomii projektu artystycznego jak i w perspektywie historycznych przemian [K_K10, K_K02].

Wykład z ćwiczeniami

Praca z tekstem i dyskusja. Referaty.

Analiza przedstawień, wystaw plastycznych.

Wymagania końcowe – zaliczenie roku, forma oceny:

Udział w dyskusji, referaty, pisemne prace, egzamin.

Semestr 2 – egzamin (E)

Referaty i pisemne prace z wybranych tematów, egzamin

Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS:

Godziny kontaktowe (z udziałem nauczyciela) - 60

Liczba punktów ECTS (wynikająca z godzin kontaktowych z nauczycielem) 1,5

Godziny nie kontaktowe (praca własna studenta, wspólne oglądanie spektakli, wystaw plastycznych ) - 30

Liczba punktów ECTS (wynikająca z godzin pracy własnej studenta) - 0,5

Łączna liczba godzin kontaktowych i nie kontaktowych 90

Łączna liczba punktów ECTS 2