Etyka pracy w teatrze 4

Zajęcia mają charakter warsztatowy. Pierwsza część zajęć prowadzona jest w formie konwersatorium. Polega na analizie zagadnień związanych z etyką pracy w teatrze, ze szczególnym uwzględnieniem współczesnej dynamiki wokół ruchu #MeToo oraz krytyki instytucjonalnej badającej relacje władzy, podległości i autonomii w różnych modelach produkcji, zarządzania i kooperacji zarówno w instytucjach teatralnych, jak i szkolnictwie artystycznym. Druga cześć zajęć na charakter warsztatów antydyskryminacyjnych i antyprzemocowych prowadzonych przez ekspertkę.

Zajęcia mają charakter warsztatowy. Pierwsza część zajęć prowadzona jest w formie konwersatorium. Polega na analizie zagadnień związanych z etyką pracy w teatrze, ze szczególnym uwzględnieniem współczesnej dynamiki wokół ruchu #MeToo oraz krytyki instytucjonalnej badającej relacje władzy, podległości i autonomii w różnych modelach produkcji, zarządzania i kooperacji zarówno w instytucjach teatralnych, jak i szkolnictwie artystycznym. W ramach zajęć analizie poddane zostaną poszczególne case’y nadużyć władzy i dyskryminacji ujawnione w ostatnich latach w świecie sztuki, w tym zwłaszcza teatrze światowym i polskim. Przedmiotem naszego zainteresowania będą możliwe do odczytania z dyskursu publicznego (oświadczenia medialne, komentarze, publicystyka, teksty analityczne, opracowania naukowe) mechanizmy towarzyszące zarówno nadużyciom władzy w przestrzeni sztuki, jak i reakcjom na ich ujawnienie na poziomie instytucjonalnym i społeczno-medialnym. Interesować nas będą także procesy, które zostały uruchomione w odpowiedzi na ujawnioną skalę nadużyć, takie jak „Day of action” zainicjowany przez Royal Court Theatre w Londynie oraz wypracowany w jego wyniku Code of behawior. Analizie poddane zostają również strategie, po które sięgnęli twórcy i twórczynie teatru, odnosząc się w swoich pracach do kwestii przemocy i dyskryminacji w sztuce (m.in. Markus Öhrn „3 Episodes of Live”, Michał Telega, „Aktorki, czyli przepraszam, że dotykam”, „NOSEXNOSOLO” Agnieszki Jakimiak).

Przyjrzymy się także inicjatywom podejmowanym w ramach szeroko pojętej krytyki instytucjonalnej, zmierzającym do wypracowania nowego modelu instytucji opartej na demokratyzacji procesów decyzyjnych, etyce troski, dowartościowaniu tzw. pracy reprodukcyjnej, uznaniu podmiotowości i autonomii wszystkich pracowników.

Druga cześć zajęć na charakter warsztatów antydyskryminacyjnych i antyprzemocowych prowadzonych przez ekspertkę.

• „Bezkarnie. Etyka w teatrze”, red. Waldemar Rapior, Scena Robotnicza, Poznań 2019.

• Monika Kwaśniewska, „Między hierarchią a anarchią. Teatr – instytucja – krytyka”, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2019.

• Marta Keil, „My też”, „Didaskalia” 2018 nr 148; #metoo i Troubleyn/Jan Fabre. List otwarty do Jana Fabre’a i Troubleyn, tamże.

• Sarah Ahmed, On complaint,

https://www.youtube.com/watch?v=4j_BwPJoPTE&t=2570s [dostęp: 20.08.2020]

• Teksty zamieszczone w numerze tematycznym „Polish Theatre Journal” 2019 nr 1-2; https://www.polishtheatrejournal.com/index.php/ptj/issue/view/19/showToc

- Agata Adamiecka-Sitek, „Zmiana – teraz? Wywołując to, co nieuniknione”.

- Alina Czyżewska, „W teatrze nie ma demokracji. Serio?”.

- Iga Gańczarczyk, „Świadectwa i deklaracje”.

- Iwona Kempa, „Co dalej w tym, co jest. W szkole i w teatrze”.

- Jagoda Szelc, „Co mówimy do ludzi: o psychodynamice pracy na planie filmowym”.

- Vanessa Coffey, Hilary Jones, Mccallister Selva, Thomas Zachar „Shifting the Landscape: Why Changing Actor Training Matters in Light of the #MeToo Movement”.

- Grégory Gabriel, Elliot Marès „Changing the Face of French Scene: Rethinking Assumptions for a Theatre That Mirrors Society”.

- Henk Havens, Bert Luppes, Lieke van der Vegt, Emma Buysse „Dutch Practice-Based Theatre Experiences.

• Monika Kawśniewska, „Świadectwa czy/i spektakle”, „Dialog” 2020 nr 2.

• Anna Majewska, „Co wiedzą wszyscy”, „Dialog” 2020 nr 2.

• Anchois courage!, https://www.youtube.com/watch?v=hzGLDC-j1Iw&t=112s [dostęp: 20.08.2020]

• Wybrane teksty z publikacji „Odzyskiwanie tego, co oczywiste” red. Marta Keil, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, konfrontacje Teatralne:

- Matthieu Goeury „List otwarty do Jana Fabre’a”.

- Chcantal Mouffe „Instytucje jako przestrzenie działań agonicztycznych”.

- Franco „Bifo” Bernardi „Fabryka nieszczęścia”.

• Mierle Laderman Ukeles, „Mnifest sztuki opieki”, „Praktyka Teoretyczna”

• Agata Adamiecka-Sitek, Marta Keil, Igor Stokfiszewski, "Feminizm! Nie faszyzm: Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera w Warszawie. Materiały do Porozumienia, ". “Didaskalia” 2019 nr 153.

Wiedza

student po zakończeniu kursu powinien:

EM 1 rozpoznawać i nazywać współczesne zagadnienia związne z etyką w teatrze K_W01+

EM 2 znać podstawowe pojęcia i stanowiska w dyskursie publicznym na ten temat K_W04+++

EM 3 rozpoznawać najważniejsze case'y związane z nadużyciami władzy w teatrze i konsekwencjami tychże K_W07++

Umiejętności

student po zakończeniu kursu powinien:

EM 4 Analizować dyskurs publiczny związany z nadużyciami władzy w teatrze K_U05++

EM 5 Wypracować własne stanowisko wobec zagadnień realcji władzy i jej nadużyć w teatrze K_U06++

EM 6 publicznie argumentować i przedstawiać własne stanowisko K_U07++

Kompetencje personalne i społeczne

student po zakończeniu kursu powinien:

EM 7 współdziałać w grupie K_K04++

EM 8 wyrażać opinie na temat pracy innych odpowiedzialnie, z szacunkiem i w sposób konstruktywny K_K06+

EM 9 współpracować twórczo przy towrzeniu koncepcji i wykonaniu działania artystycznego I badawczego K_K01++