Budowanie roli
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WA/A/BR-L |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Budowanie roli |
Jednostka: | Kierunek Aktorstwo rok II |
Grupy: |
Przedmioty A sem 4 rok II Przedmioty fakultatywne |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | Polski |
Skrócony opis: |
Cele przedmiotu • Walka wszelkimi rodzajami broni białej z uwzględnieniem zwyczajów danych epok oraz literatury dramatycznej • Wyrobienie sprawności fizycznej, koncentracji, koordynacji ruchowej, poczucia rytmu, reagowania (refleks). • Umiejętności zakomponowania ciała w przestrzeni scenicznej, • Wyrobienie świadomości wyrazu scenicznego oraz posługiwania się formą teatralną • wyrobienie umiejętności współpracy z partnerem oraz pracy w grupie • Nauka używania elementów rynsztunku i kostiumu mających związek obyczajowy z fechtunkiem. Nauczanie ruchów obyczajowych związanych z obyczajami wojskowymi. • Obnażanie broni, przysięgi i saluty za pomocą broni, posługiwanie się peleryną i krótkim płaszczem podczas walki. • Umiejętność technicznego ułożenia i wykonania walki scenicznej. • Analiza konstrukcji pojedynku scenicznego. Określenie jego funkcji w scenie i całym utworze dramatycznym • Praca nad scenami szermierczymi w najczęściej realizowanych sztukach dramatycznych. |
Pełny opis: |
Semestr I (III) Zagadnienia teoretyczne 1. Wiedza z zakresu znajomości różnych rodzajów broni 2. Wiedza z zakresu różnych elementów rynsztunku i kostiumu mających związek obyczajowy z fechtunkiem. 3. Pojedynek sceniczny: analiza, ułożenie choreografii i wykonanie. Ćwiczenia praktyczne 1.Rozwój umiejętności walki różnymi rodzajami broni • Szabla – znajomość zasad polskiej sztuki krzyżowej i umiejętność walki szablą i pałaszem. • Rapier i druga broń (sztylet, lewak) - umiejętności posługiwania się dwiema broniami • Elementy walki wręcz – pady, uderzenia, kopnięcia, reakcje • Połączenie walki szermierczej z elementami walki wręcz. Różne kombinacje i zestawienia broni w walce. • Posługiwanie się peleryną, krótkim płaszczem podczas walki – różne efekty sceniczne 2. Sceny pojedynków szermierczych – analiza i ćwiczenia. • różnorodność konwencji pojedynku scenicznego • prezentacja postaci - salut pełny i skrócony, charakterystyczne style walki • dramaturgia sceny walki Semestr II (IV) Zagadnienia teoretyczne 1. Powtórzenie materiału z zakresu szermierki scenicznej 2. Informacje na temat scen szermierczych w najczęściej realizowanych dramatach. Ćwiczenia praktyczne 1. Praca z wykorzystaniem nabytych umiejętności muzycznych i ruchowych • Muzyczne układy szermiercze indywidualne i grupowe do wybranych utworów muzyki poważnej i rozrywkowej • Układy własne studentów powstałe w oparciu o nabyte umiejętności i wiedzę w zakresie pojedynku szermierczego 2. Wiadomości w dziedzinie pojedynku • Analiza konstrukcji pojedynku scenicznego. • Określenie funkcji pojedynki w scenie i całej sztuce. • Umiejętność technicznego ułożenia choreografii walki scenicznej. • Praca nad głośnymi scenami szermierczymi w najczęściej realizowanych sztukach dramatycznych. • Opracowanie scen i własny układ szermierczy wybranego pojedynku z literatury dramatycznej. Metody kształcenia 1. Wykład problemowy na temat bezpieczeństwa na zajęciach, założeń szkoleniowych, funkcji szermierki scenicznej w szkoleniu aktorskim, a także kontekstów historycznych, rodzajów broni, ich budowy i zastosowania. 2. Zaawansowane zadania szermiercze - ćwiczenia 3. Analiza różnych rodzajów złożeń szermierczych i działań na żelazo – teoria i ćwiczenia 4. Rozwiązywanie zadań i problemów związanych z sekwencją ruchową - ćwiczenia 5. Poszukiwanie różnych rozwiązań scenicznych na zadany temat – ćwiczenia 6. Praca indywidualna – samodzielny trening pod okiem wykładowcy oraz układanie prostych złożeń szermierczych - ćwiczenia 7. Praca w grupach – walki, w których bierze udział więcej niż dwóch szermierzy – teoria i ćwiczenia |
Literatura: |
Literatura podstawowa • L. Górecki „Teoria i metodyka ćwiczeń ruchowych Aktora” • J. Wężowski „Szermierka” • W. Szczuka „Gest sceniczny” • Wojciech Zabłocki „Polskie sztuki walki” • Zbigniew Sawicki „Traktat szermierczy, polska Szabla” Literatura uzupełniająca • W.Boziewicz „Polski Kodeks Honorowy” • Ks. J. Kitowicz „Opis obyczajów za panowania Augusta III” • W. Hobbs „Stage Combat” |
Efekty uczenia się: |
W01 posiada gruntowną znajomość kanonu polskiego i światowego dramatu oraz gruntowną znajomość podstawowego kanonu polskiej i światowej literatury pięknej; poszerza zakres tej wiedzy poprzez indywidualną pracę i poszukiwania K_W01 W02 posiada wiedzę, która umożliwia mu działanie sceniczne ze świadomością kontekstu historycznego i kulturowego oraz fundamentalnych dylematów współczesnej cywilizacji K_W03 W03 ma wiedzę z zakresu technicznych oraz artystycznych środków warsztatu aktorskiego w stopniu niezbędnym do realizacji własnych projektów artystycznych; K_W05 W04 rozumie zależności pomiędzy teorią a praktyką w aktorstwie, a także pomiędzy inspiracją a kreacją twórczą i wykorzystuje tę wiedzę dla swojego dalszego rozwoju K_W11 U01 analizuje tekst dramatyczny, scenariusz, lub inny materiał literacki pod kątem możliwości adaptacji, kompilacji czy innych zabiegów dotyczących konstruowania tekstu dla potrzeb zamierzonych koncepcji artystycznych K_U02 U02 działa na rzecz zespołu, także pełniąc w nim wiodącą rolę; dąży do osiągnięcia porozumienia w sprawie wypracowania wspólnego kierunku kreowania dzieła; jest gotowy podjąć polemikę ze współtwórcami K_U05 U03 doskonali poprzez samodzielną pracę umiejętności warsztatowe z zakresu emisji głosu, techniki mowy, sprawności i ekspresji ciała oraz techniki gry aktorskiej w celu poszerzania zdolności twórczych i wyrażania własnych koncepcji artystycznych K_U06 U04 posługuje się środkami wyrazu aktorskiego w połączeniu z opanowaniem techniki aktorskiej w zakresie mowy, głosu i ekspresji ciała w stopniu umożliwiającym realizację własnych projektów artystycznych K_U07 U05 stosuje techniki aktorskiego treningu głosu i ciała nie powodujące uszczerbku na zdrowiu K_U09 U06 Samodzielnie formułuje krytyczne sądy na podstawie analizy, oceny i selekcji informacji, które potrafi swobodnie czerpać z różnych dziedzin humanistyki dla realizacji własnych projektów twórczych K_U10 K01 wykorzystuje doświadczenia zdobyte podczas procesu kształcenia w jasnym formułowaniu sądów i oczekiwań wobec partnerów scenicznych; jest gotów do krytycznej oceny odbieranych treści K_K01 K02 rozumie i odczuwa potrzebę rozwoju i poszerzania własnej wiedzy, umiejętności i sprawności; przekazuje ją i wykorzystuje w pracy zespołowej przy projektach artystycznych K_K02 K03 łączy zdobytą wiedzę i umiejętności wykorzystując ją przy tworzeniu kompleksowych przedsięwzięć artystycznych a także przy organizacji procesu uczenia się innych osób K_K03 |
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Teatralna w Warszawie.