Seminarium reżyserskie 2

Celem zajęć jest realizacja przez studentkę/-ta ok.20-minutowej etiudy teatralnej na pdst. samodzielnie opracowanego fragmentu utworu wybranego w uzgodnieniu z prowadzącą, w oparciu o sformułowane warunki zadania.

Zadanie podstawowe:

Wyreżyserować 20-minutową etiudę teatralną jako precyzyjny, świadomie skonstruowany komunikat sceniczny i artystyczny.

Zadania szczegółowe:

Wybrać i opracować fragment utworu wskazanego przez prowadzącą. Opracować założenia początkowe. Zanalizować wybrany fragment pod względem struktury dramaturgicznej. Precyzyjnie określić o czym jest realizowana etiuda, jasno sformułować komunikat sceniczny. Dobrać obsadę aktorską i – opcjonalnie – pozostałych współtwórców (scenografia, muzyka etc.). Respektując powyższe elementy, w procesie prób analitycznych, aktorskich, sytuacyjnych i technicznych, stworzyć i doprowadzić do pokazu integralnej, autonomicznej etiudy, zawierającej wiarygodne, wyraziste postaci i wyrażającej artystyczną osobowość reżysera.

Celem zajęć jest realizacja przez studentkę/-ta ok.20-minutowej etiudy teatralnej na pdst. samodzielnie opracowanego fragmentu utworu wybranego w uzgodnieniu z prowadzącą, w oparciu o sformułowane warunki zadania.

Zadanie podstawowe:

Wyreżyserować 20-minutową etiudę teatralną jako precyzyjny, świadomie skonstruowany komunikat sceniczny i artystyczny.

Zadania szczegółowe:

Wybrać i opracować fragment utworu wskazanego przez prowadzącą.

Opracować założenia początkowe.

Zanalizować wybrany fragment pod względem struktury dramaturgicznej. Precyzyjnie określić o czym jest realizowana etiuda, jasno sformułować komunikat sceniczny.

Dobrać obsadę aktorską i – opcjonalnie – pozostałych współtwórców (scenografia, muzyka etc.).

Respektując powyższe elementy, w procesie prób analitycznych, aktorskich, sytuacyjnych i technicznych, stworzyć i doprowadzić do pokazu integralnej, autonomicznej etiudy, zawierającej wiarygodne, wyraziste postaci i wyrażającej artystyczną wypowiedź reżysera.

Dwa pierwsze spotkania w formie spotkań grupowych, z udziałem wszystkich studentów: wyznaczenie i szczegółowe omówienie zadania (w ujęciach podstawowym i szczegółowych, jego ram – czas trwania, warunki brzegowe, określona konwencja – oraz warunków jego realizacji i oceny.

Następne spotkania w formie konsultacji i korekt indywidualnych (spotkania student/-ka - prowadząca, omówienia prac etapu przygotowawczego, udział w próbach analitycznych, aktorskich, scenicznych, technicznych i generalnych, omówiennia prób, informacji zwrotnych) wg harmonogramu prób przedstawionego przez studenta/-tkę,

– prezentacja etiudy,

– obrona i omówienie etiudy wobec pedagogów kierunku reżyserii.

Ze względu na zagrożenie epidemiczne w związku z pandemią SARS-COV 2 (oraz innymi ewentualnymi okolicznościami mogącymi wymagać podobnych metod) w ramach metod dydaktycznych uwzględnione i móżliwe zostają metody nauczania zdalnego, w tym konsultacji grupowych i indywidualnych za pomocą aplikacji i programów do komunikacji zdalnej/internetowej (w tym: mail, telefon, aplikacje z pakietu Office ze szczególnym uwzględnieniem Microsoft Teams, Zoom, Messenger, Skype etc.). Ze względu na specyfikę przedmiotów praktycznych takich jak seminarium reżyserskie zdalne metody nauczania mogą mieć zastosowanie na etapie przygotowawczym, wyjątkowo, kiedy wymaga tego sytuacja oraz bezpieczeństwo

Literatura podstawowa:

– Utwory literackie wybrane przez prowadzącą (opcjonalnie, także przez studiujących) do inscenizacji,

Literatura uzupełniająca:

– "Praca aktora nad rolą" Konstantin Stanisławski,

– "Praca aktora nad sobą" cz. I i II Konstantin Stanisławski,

– "O technice aktora" Michaił Czechow,

– "Podstawy gry aktorskiej" Margarete Schuler, Stephanie Harrer,

– "Aktor i cel" Declan Donnelan,

– "Impro. Spoontaniczne kreowanie świata" Keith Johnstone,

– "Improwizacja teatralna według Keitha Johnstone'a" Oskar Hamerski,

– "Technika montażu filmowego" Karel Reisz, Gavin Millar,

– "W mgnieniu oka. Sztuka montażu filmowego" Walter Murch,

– "Scenariusz na miarę XXI wieku" Linda Aronson,

– "Przesłuchanie. " Michael Shurtleff

– "Powtórka z całości" i/lub "Podwójne spojrzenie" Andrzej Wajda,

– "Adaptacja. Skrzynka z narzędziami – podręcznik dramaturgiczny" Marta Miłoszewska.

K_W07 orientuje się w kanonie dramatu polskiego i światowego, począwszy od antyku po współczesne polimorficzne formy scenariuszy oraz w kanonie polskiej i światowej literatury pięknej

K_W10 określa główne kierunki i koncepcje filozoficzne w ich historycznym porządku, szczególnie w zagadnieniach korespondujących z problematyką teatru i dramatu, stanowiących ich myślowe i aksjologiczne zaplecze oraz dostarczających narzędzi do ich rozumienia i analizy

K_W11 wykazuje się znajomością podstawowych metod analizy i interpretacji różnych wytworów kultury właściwych dla wybranych tradycji, teorii lub szkół badawczych w zakresie teatru i dramatu

K_U02 analizować dramat pod względem struktury formalnej, znaczenia, przesłania w kontekście wiedzy o kulturze, historii, psychologii społecznej i psychologii osobowości oraz odnajduje treści aktualne dla współczesnego widza; w nowatorski sposób interpretować tekst, wyrażając własny stosunek do rzeczywistości

K_U03 stosować techniki myślenia twórczego (heurystyczne) w określonych sytuacjach decyzyjnych, jak również wykorzystywać je do rozwoju własnej osobowości artystycznej

K_U04 skonstruować scenariusz, dokonać adaptacji dzieła literackiego, napisać utwór dramatyczny – zgodnie z regułami dramaturgicznymi, przekształcając je na język teatru, filmu, telewizji, radia

K_U06 posługiwać się konwencjami teatralnymi, stylistycznymi i metaforą teatralną w tworzeniu własnych koncepcji, opartych na niezależnej wyobraźni, intuicji i emocjonalności

K_U07 konstruować i realizować oryginalną, indywidualną, czytelną wypowiedź twórczą (przedstawienie teatralne, słuchowisko radiowe, mała forma filmowa i telewizyjna, video-art), zgodną z własną hierarchią wartości i subiektywnym postrzeganiem świata, używając niebanalnej formy; stworzyć własny język teatralny

K_U09 formułować w czytelny sposób i stawiać zadania artystyczne współtwórcom i ekipie technicznej; ocenić poszczególne etapy pracy, aby nadać im zaplanowany kierunek artystyczny

K_U10 zbudować zdarzenie teatralne, pozawerbalną strukturę konfliktu, określić działanie postaci, stosować wiedzę z zakresu konstruowania roli do prawidłowego budowania relacji interpersonalnych i napięć dramatycznych, opowiedzieć historię, używać czytelnych znaków scenicznych

K_U15 precyzyjnie formułować i stawiać zadania aktorskie, posługując się wiedzą na temat prowadzenia aktora i wykorzystywać metody K. Stanisławskiego, M. Czechowa, L. Strasberga, D. Donnellana, J. Grotowskiego i inni w różnych gatunkach i typach teatru

K_K04 przeciwdziałania negatywnym napięciom, jakie wiążą się z tworzeniem teatru, stwarzając współtwórcom poczucie bezpieczeństwa w ich pracy

K_K05 rozstrzygania problemów i prowadzenia negocjacji w sytuacji sprzeczności racji artystycznych, technicznych i finansowych

K_K07 krytycznej oceny odbieranych treści, samooceny oraz konstruktywnej krytyki w stosunku do działań innych osób

K_K08 efektywnego komunikowania się i inicjowania działań w społeczeństwie

K_K09 wypełniania roli społecznej absolwenta uczelni artystycznej

Seminarium – zajęcia indywidualne w relacji Prowadząca – Osoba Studiująca, służące wspomaganiu indywidualnych predyspozycji studentów w dziedzinie reżyserii; korekta indywidualna w trakcie samodzielnych prac studenckich nad wybranymi scenami - sprawdzanie, czy student rozumie i rozwija postanowione na wstępie zadanie; nadzór nad przygotowywanymi na egzamin etiudami reżyserskimi.