Anatomia skandalu
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WOT/M/GTK/AS-Z |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Anatomia skandalu |
Jednostka: | Wiedza o teatrze (studia drugiego stopnia) |
Grupy: |
Grupa treści podstawowych WOT/M Przedmioty WOT/M rok I sem. 1 |
Punkty ECTS i inne: |
0 LUB
3.00
LUB
2.00
(zmienne w czasie)
|
Język prowadzenia: | Polski |
Skrócony opis: |
Cele przedmiotu: - usystematyzowanie wiedzy na temat skandalu w sztukach performatywnych - analiza społecznych aspektów działania teatru - powiązanie relacji teatru i społeczeństwa z określonym kontekstem społeczno-kulturowym. |
Pełny opis: |
Celem zajęć będzie usystematyzowanie wiedzy na temat skandalu w sztukach performatywnych oraz wypracowanie narzędzi opisywania i analizowania współczesnych wydarzeń określanych jako skandaliczne. Z jednej strony słowo skandal pojawia się na każdym kroku, szafują nim media, artyści, recenzenci i odbiorcy kultury. Z drugiej kryje ono w sobie zapomnianą, a bardzo złożoną historię, otwierającą nie tylko na konteksty społeczne, lecz również filozoficzne, religijne i estetyczne. Skandal ma charakter zarówno afektywny, jak i filozoficzny, społeczny i jednostkowy, odnosi się do tego, co gorszące i oburzające jak i do tego, co nie-pojęte i nie-zrozumiałe a więc będące wyzwaniem dla rozumu. Przyjrzymy się mu z perspektywy teoretycznej i historycznej, a następnie wypracowany aparat pojęciowy zastosujemy w analizie konkretnych dzieł: dramatów Parawany Jeana Geneta i Zbombardowani Sarah Kane, spektakli Genet a Tangeri Magazzini Criminali, Sul concetto del Volto nel Figlio di Dio Romea Castellucciego, Golgota Picnic Rodriga Garcii, Exhibit B Breta Baileya. Dzieła te wygenerowały ożywione debaty prasowe i ruchy społeczne, a jednocześnie okazały się przełomowe dla historii teatru danego kraju. Skandale, jakie wokół nich wybuchły wskazują również na pułapki, w które wpadają artyści, co każe postawić pytania o odpowiedzialność artystów w i wobec społeczeństwa skandalu. Najważniejsze zagadnienia: 1. Etymologia słowa skandal. Typologia skandalu. 2. Skandal jako narzędzie oddziaływania na widzów: praktyka awangardowa 3. Praktyka awangardowa a świat współczesny 4. Skandal jako wydarzenie społeczne: mechanizm działania 5. Rola obrazu w skandalu jako wydarzeniu społecznym 6. Ekonomie afektów w skandalu jako wydarzeniu społecznym 7. Pojęcie kultury prawomocnej i przemocy symbolicznej 8. Teoria rywalizacji mimetycznej 9. Skandal i nowe media 10. Skandal rozumu i kategoria szoku 11. Studia przypadków: Golgota Picnic Rodriga Garcii, Sul concetto del Volto nel Figlio del Dio Romea Castellucciego, Exhibit B Bretta Baileya, Genet a Tangeri Magazzini Criminali, Parawany Jeana Geneta, Zbombardowani Sarah Kane (kontekst społeczny i polityczny, przebieg skandalu, skandal jako wydarzenie społeczne a skandal jako doświadczenie jednostkowe) |
Literatura: |
Podstawowa (artykuły i wybrane rozdziały książek): 1. Philip Auslander, Performatywność dokumentacji performansów, w: Tomasz Plata, Dorota Sajewska (red.), Re//mix, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Komuna Warszawa, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2014. 2. Thomas Bernhard, Plac Bohaterów,w:tegoż, Dramaty, t.2, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2004. 3. Pierre Bourdieu, Jean-Claude Passeron, Reprodukcja, PWN, Warszawa 2012. 4. Georges Didi-Huberman, Obraz-fakt czy obraz-fetysz, w: tegoż, Obrazy mimo wszystko, Universitas, Kraków 2008. 5. Rita Felski, Pożytki z literatury. Szok, „Teksty drugie” 2010 nr 1-2. 6. Jean Genet, Parawany, w: tegoż, Teatr, PIW, Warszawa 1970. 7. René Girard, René Girard, Des choses cachées depuis la fondation du monde. Recherches avec Jean-Michel Oughourlian et Guy Lefort, Grasset, Paris 1978. 8. Barbara Grabowska, Zmiany relacji człowiek-zwierzę, czyli cena postępu, "Kultura i wartości" 2014 nr 2. 9. Sarah Kane, Zbombardowani, przeł. Paweł Łysak,Towarzystwo Teatralne / Świat Literacki, Warszawa 1999. 10. Dorota Semenowicz, Zabawa w rzeź, „Didaskalia” 2018 nr 148. 11. Dorota Semenowicz, Co robi skandal, "Dialog" 2020 nr 3.. 12. Dorota Semenowicz, Próbka rewolucji: „Parawany” 1966, „Didaskalia” 2018 nr 147. 13. Dorota Semenowicz, Teatr i krótka historia słowa „skandal”, "Performer" 2020 nr 20: https://grotowski.net/performer/performer-20/teatr-i-krotka-historia-slowa-skandal Uzupełniająca: 1. Sara Ahmed, Wstyd w obliczu innych, „Teksty Drugie” 2016 nr 4. 2. Aronson Elliot, Wilson Timothy D., Akert Robin M., Psychologia społeczna. Serce i Umysł, Wydawnictwo Zysk S-ka, Poznań 1997. 3. Edward Bond, Ocaleni, Agencja Aktorska, Warszawa 1974. 3. Zygmunt Freud, Psychologia zbiorowości i analiza ja, w: tegoż, Pisma społeczne, KR, Warszawa 2009. 4. Søren Kierkegaard, Okruchy filozoficzne. Chwila, przeł. Karol Toeplitz, PWN, Warszawa 1988. 5. Jacques Rancière, Estetyka jako polityka, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2007. / Dzielenie postrzegalnego, Ha!Art, Kraków 2007. 6. Dorota Sajewska, Pod okupacją mediów, Warszawa 2014. 7. Christoph Schlingensief: sztuka bez granic, Ha!Art, Fundacja Malta, Krakó-Poznań 2011. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza student po zakończeniu kursu powinien: EM 1 Mieć podstawową wiedzę na temat etymologii słowa skandal oraz historii jego użycia w polu filozoficznym i artystycznym. K_W02 EM 2 Określić mechanizm działania skandalu jako wydarzenia społecznego K_W08 EM 3 Znać wybrane pojęcia z dziedzin estetyki, nauk społecznych, etyki przydatnych w analizie zjawiska skandalu. K_W10 Umiejętności student po zakończeniu kursu powinien: EM 4 Charakteryzować, analizować, interpretować współczesne skandale w sztukach performatywnych. K_U02 EM 5 Problematyzować relację między teatrem a społeczeństwem, łącząc nauki o teatrze z naukami socjologicznymi i kulturoznawczymi. K_U04 EM 6 Porównać skandale teatralne z różnych kontekstów kulturowo-społecznych K_U01 Kompetencje personalne i społeczne student po zakończeniu kursu powinien: EM 7 Umieć porównywać i konstruktywnie krytykować zjawiska we współczesnej kulturze K_K05 EM 8 Posiadać umiejętność merytorycznego argumentowania, z wykorzystaniem efektów badań innych osób oraz formułować na tej podstawie wniosków. K_K07 EM 9 Być otwarty na poszerzanie zakresu swojej wiedzy językowo-kulturowej.K_K07 |
Metody i kryteria oceniania: |
1. Aktywność w dyskusji i lektura wskazanych tekstów (25%) 2. Przygotowanie referatu (25%) 3. Egzamin (50%) Dopuszczalne są 2 nieusprawiedliwione nieobecności na zajęciach. |
Zajęcia w cyklu "semestr zimowy 2019/20" (zakończony)
Okres: | 2019-10-01 - 2020-01-27 |
Przejdź do planu
PN WT WOT-bd
ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
WOT - dydaktyka, 60 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Paweł Płoski, Dorota Semenowicz | |
Prowadzący grup: | Dorota Semenowicz | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
zaliczenie
WOT - dydaktyka - zaliczenie na ocenę |
Zajęcia w cyklu "semestr zimowy 2020/21" (zakończony)
Okres: | 2020-10-01 - 2021-03-12 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR WOT-s
CZ PT |
Typ zajęć: |
WOT seminarium, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Paweł Płoski, Dorota Semenowicz | |
Prowadzący grup: | Dorota Semenowicz | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
zaliczenie
WOT seminarium - zaliczenie |
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Teatralna w Warszawie.