Akademia Teatralna w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Awangarda teatru dzisiaj

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: WOT/M/GTK/AD-Z
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Awangarda teatru dzisiaj
Jednostka: Kierunek Wiedzy o Teatrze
Grupy:
Punkty ECTS i inne: 0 LUB 1.00 (zmienne w czasie) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: Polski
Skrócony opis:

cel przedmiotu

- zapoznanie studentów z kodami awangardy

- zapoznanie studentów z przeobrażeniami, jakim podlegał projekt awangardowy, od jego historycznych początków aż po współczesność

- zapoznanie studentów z rolą, jaką sztuki performatywne odegrały w historii awangardy

Pełny opis:

Zajęcia będą poświęcone pojęciu awangardy, jego transformacjom i rekonfiguracjom, współczesnemu dziedzictwu, zrewidowaniu kluczowych dla awangardy pojęć. Mimo iż o zmierzchu lub końcu awangardy mówi się o od dawna, rozrachunki awangardowe wciąż trwają a samo pojęcie powraca regularnie w ożywionych dyskusjach. Do czego odnosi się awangarda w kontekście historycznym, a co oznacza dla nas dziś? Jak ma się wielka awangarda do późniejszej sztuki konceptualnej i eksperymentalnej? Czy awangarda to spójny projekt czy określenie-wytrych, którym opisuje się wszystkie trudne do sprecyzowania i zakwalifikowania zjawiska? Jaką rolę w procesach przeobrażeń awangardy odegrały sztuki performatywne? Zastanowimy się nad filozoficzno-estetycznym aspektem awangardowego projektu oraz omówimy konkretne przykłady historycznych i współczesnych praktyk teatralnych.

Najważniejsze zagadnienia:

1. Historyczna awangarda i jej związki z teatrem– wyróżniające cechy awangardy; spojrzenie na formę i funkcję sztuki; określenie ogólne czy szereg różnych zjawisk?

2. Neoawangarda lat 60. i 70. i jej związki z teatrem – między sztuką a życiem: techniki włączania publiczności; rekonfiguracja pojęć wielkiej awangardy; kontekst społeczno-polityczny; zerwanie czy kontynuacja?

3. Instytucjonalizacja awangardy – kreatywność, kapitalizm i teatr

4. Postmodernistyczna krytyka awangardy – koniec wielkich narracji, pluralizm form i idei; zmierzch / koniec awangardowego i emancypacyjnego powołania sztuki?; formacja artystyczna a postawa awangardowa

5. „Awangarda po awangardzie”: współczesne idee autonomii i polityczności sztuki

6. Praktyki alternatywne we współczesnym teatrze : możliwe gesty oporu

Literatura:

Podstawowa (artykuły i wybrane rozdziały książek):

1. Zygmunt Bauman, Płynna nowoczesność,

2. Grzegorz Dziamski, Awangarda w perspektywie postmodernizmu, Wydawnictwo Fundacji Humaniora, Poznań 1996.

3. Claire Bishop. Sztuczne piekła, Bęc zmiana, Warszawa 2015.

4. Peter Burger, Teoria awangardy, Universitas, Kraków 2006.

5. Tomasz Kireńczuk, Od sztuki w działaniu do działania w sztuce. Filippo Tommaso Marinetti i teatr włoskich futurystów, Księgarnia Akademicka, Kraków 2008.

6. Bojana Kunst, Artysta w pracy. O pokrewieństwach sztuki i kapitalizmu, Instytut Teatralny, Konfrontacje Teatralne / Centrum Sztuki w Lublinie, Warszawa-Lublin 2016.

7. Grzegorz Niziołek, Kultura w liczbie pojedynczej i sztuka przeżycia, „Dwutygodnik.com” 2017 nr 10.

8. Jacques Rancière, Estetyka i polityka, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2007. / Dzielenie postrzegalnego. Estetyka i polityka, Ha!Art, Kraków 2007.

9. Alina Świeciak, Fikcja awangardy?, „Teksty drugie” 2015 nr 6.

10. Artur Żmijewski, Stosowane sztuki społeczne, „Krytyka Polityczna” 2007 nr 11/12.

11. Agnieszka Kurant, Oskar Dawicki, Łukasz Ronduda, Janek Simon, Edwin Bendyk, Andrzej Nowak, Ola Wasilkowska, Manifest Nooawangardy. Sztuka wobec kapitalizmu kognitywnego, posthumanizmu i nauk o złożoności, Fundacja MAMMAL, Warszawa 2010.

Uzupełniająca:

1. Henri Béhar, Dada i surrealizm w teatrze, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1975.

2. Ryszard Kluszczyński, Awangarda. Rozważania teoretyczne, Wydawnictwo UŁ, Łódź 1997.

3. Hans Richter, Dadaizm, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1986.

4. Jan Sowa, Galeryjne mendy muszą być trendy, czyli system lewicowej mody, „Kresy” 2009 nr 1-2.

5. Tadeusz Szkołut, Awangarda, neoawangarda, postawangarda, Wydawnictwo UMCS, Lublin 1999.

6. Anna Zeidler-Janiszewska (red.), Sztuka i estetyka po awangardzie a filozofia postmodernistyczna, Instytut Sztuki, Warszawa 1994.

Efekty uczenia się:

Wiedza

student po zakończeniu kursu powinien:

EM 1 Znać historyczne kody awangardowe.

EM 2 Mieć podstawową wiedzę na temat transformacji projektu awangardowego.

EM 3 Mieć podstawową wiedzę na temat współczesnego sporu o autonomię i polityczność sztuki i jego wpływie na współczesny teatr.

Umiejętności

student po zakończeniu kursu powinien:

EM 4 Wskazać cechy charakterystyczne projektu historycznej awangardy.

EM 5 Scharakteryzować różnice między wielką awangardą, neoawangardą a współczesnymi projektami emancypacyjnymi i osadzić poszczególne ruchy na tle przemian społeczno-kulturowych.

EM 6 Wskazać rolę, jaką sztuki performatywne odegrały w przeobrażeniach formacji awangardowej.

Kompetencje personalne i społeczne

student po zakończeniu kursu powinien:

EM 7 Umieć porównywać zjawiska z różnych okresów i dziedzin XX-wiecznej kultury.

EM 8 Dyskutować i konstruować argumenty w grupie.

Metody i kryteria oceniania:

Aktywne uczestnictwo w zajęciach

Systematyczne czytanie wskazanych lektur

Systematyczne oglądanie rejestracji wskazanych spektakli

Wykonywanie prac domowych

Dopuszczalne są 2 nieusprawiedliwione nieobecności na zajęciach.

1. Aktywność w dyskusji i lektura wskazanych tekstów (30%)

2. Przygotowanie referatu (30%)

3. Egzamin (40%)

Zajęcia w cyklu "semestr zimowy 2019/20" (zakończony)

Okres: 2019-10-01 - 2020-01-27
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
WOT - dydaktyka, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Paweł Płoski, Dorota Semenowicz
Prowadzący grup: Dorota Semenowicz
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - zaliczenie
WOT - dydaktyka - zaliczenie na ocenę
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Teatralna w Warszawie.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)