Kino/teatr

Celem zajęć jest przedstawienie sieci zależności i wzajemnego oddziaływania pomiędzy teatrem i kinem. Kino, postrzegane często jako najbliższy krewny oraz najważniejszy konkurent sztuki teatru pozostawiło na nim - i nadal pozostawia - olbrzymi wpływ. Jednocześnie samo bywa stale porównywane z teatrem, bazując na nim w najbardziej fundamentalnych aspektach, takich jak gra aktorska czy reżyseria. Skomplikowana relacja tych dwóch form performatywnych zostanie ujęta w perspektywie historycznej, estetycznej, a także tematycznej.

Zajęcia stanowią niezależne rozwinięcie kilku wątków zainicjowanych podczas obowiązkowego kursu Historii kina.

Zakres poszczególnych tematów:

1. Wprowadzenie. Początek relacji

2. Film i teatr - sojusznicy czy rywale

3. Czy Shakespeare rzeczywiście byłby dobrym scenarzystą filmowym?

4. Ludzie teatru o kinie: dwudziestolecie międzywojenne

5. Film zakulisowy

6. Pier Paolo Pasolini: człowiek kina i teatru

7. Film na scenie

8. Analiza ekranizacji dramatu

9. Ingmar Bergman: człowiek teatru i kina

10. Film jako źródło do badań teatrologicznych

11. Filmoteki twórców teatralnych

LEKTURY

Susan Sontag, Teatr i film, przeł. G. Nadgrodkiewicz, „Kwartalnik Filmowy” 2014, nr 87-88;

Laurence Olivier, Shakespeare na ekranie, przeł. E. Krasińska, „Dialog” 1988, nr 8;

Wybór wypowiedzi ludzi teatru o kinie;

Pier Paolo Pasolini, Affabulazione, przeł. J. Opalski, L. Gambacorta [maszynopis].

MATERIAŁY AUDIOWIZUALNE:

Geniusz sceny (Romuald Gantkowski, 1938);

Henryk V (Lawrence Olivier, 1944);

Chlew (Pier Paolo Pasolini, 1969);

Wesele (Andrzej Wajda, 1973) albo inna ekranizacja dramatu polskiego;

Czarodziejski flet (Ingmar Bergman, 1975);

Premiera (John Cassavetes, 1977);

Wybrana inscenizacja filmu.

LEKTURY UZUPEŁNIAJĄCE:

Jan Kott, „Ran” albo Lear ostateczny [w:] tegoż, Szekspir współczesny 2. Płeć Rozalindy i inne szkice, wybór, układ i wstęp T. Nyczek, WL, Kraków 1999;

Janusz Degler, Witkacy i kino, „Dialog” 1996, nr 3;

Ewa Wąchocka, Czy dramat może być dobrym scenariuszem filmowym? [w:] Teatr wobec filmu film wobec teatru, red. E. Partyga, G. Nadgrodkiewicz, Errata, Warszawa 2015;

Marcelina Obarska, Wpatrzony. Krystiana Lupy relacja z filmem, <https://culture.pl/pl/artykul/wpatrzony-krystiana-lupy-relacja-z-filmem>;

Wojciech Świdziński, Filmoteka Grzegorzewskiego [w:] kubły kubły miliony kubłów w zupie!, red. P. Płoski, M. Żurawski, wstęp J. Majcherek, Akademia Teatralna, Warszawa 2008.

WIEDZA

Po zakończeniu kursu student:

K_W04 ma podstawową wiedzę o wybranych aspektach historii kina i teatru w Europie i na świecie

K_W10 rozumie ścisłe powiązanie teatru i filmu i ma podstawową, niezbędną wiedzę na ich temat

K_W11 rozumie historyczne, estetyczne i społeczno-kulturowe uwarunkowania zjawiska teatru i kina w minionych epokach i obecnie

UMIEJĘTNOŚCI

Po zakończeniu kursu student:

K_U03 posiada podstawowe umiejętności badawcze – potrafi sformułować problem, przeanalizować go za pomocą odpowiednio dobranych metod i narzędzi oraz opracować i zaprezentować wnioski

K_U05 potrafi przeprowadzić analizę formalną i artystyczną oraz interpretację dzieła teatralnego i filmowego, z wykorzystaniem pojęć i metod podstawowych

K_U07 potrafi uczestniczyć w dyskusji, umie zaprezentować i uargumentować własne stanowisko, przedstawić wątpliwości i sugestie, prowadzić merytoryczną polemikę

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

Po zakończeniu kursu student:

K_K01 ma świadomość poziomu własnej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę dalszej edukacji i ustawicznego samokształcenia

K_K06 uczestniczy w bieżącym życiu teatralnym i kulturalnym

Dopuszczalne są 2 nieusprawiedliwione nieobecności na zajęciach.

Zaliczenie na podstawie pracy pisemnej; przy ocenie uwzględniana jest także indywidualna aktywność Studenta.