Poetyka

Zajęcia dzielą się na dwie części. Pierwszy etap wprowadza podstawowe terminy z zakresu poetyki dzieła literackiego. Taka perspektywa otwiera przestrzeń rodzaju, gatunku i typu. Pojawiają się tu m.in. kategorie: narracja, dialog, monolog, świat przedstawiony, tryb językowej i metajęzykowej wypowiedzi. Drugi etap wyznaczają rozmaite plany liryki: stylistyka, wersologia, genologia. Egzemplifikację stanowi analiza wierszy wybranych w dyskusji ze studentami.

Program zajęć jest oparty na dwóch filarach: teorii i praktyki.

Teoretyczne wprowadzenie sytuuje tekst w obszarze poetyki dzieła literackiego. Wymaga to precyzyjnych ustaleń linii terminologii i typologii.

Taki drogowskaz przywołując konieczny historyczny skrót, otwiera rozmaite - generowane poetyką - perspektywy odbioru tekstu.

Tutaj szczególne miejsce zajmuje liryka. Gatunek przedstawiany na teoretycznym i praktycznym planie. Służy temu rejestr pojęć - kluczy z dziedziny stylistyki, wersologii, genologii.

Natomiast praktyczny wymiar ilustrują nagrania poezji w wykonaniu m.in. Teresy Budzisz – Krzyżąnowskiej, Ireny Jun, Haliny Łabonarskiej, Anny Seniuk, Zofii Kucówny, Henryka Boukołowskiego, Ignacego Gogolewskiego, Wiesława Komasy, Wojciecha Siemiona, Zbigniewa Zapasiewicza.

Wśród tych teoretyczno – praktycznych tropów stopniowo odsłania się droga analizy wierszy, którą proponują studenci.

Lektury obowiązkowe

Arystoteles: Poetyka, przekład H. Podbielski

A. Kulawik: Poetyka – Wstęp do teorii dzieła literackiego

R. Handke: Poetyka

Wybór wierszy do analizy – Literatura Powszechna i Polska

Lektury uzupełniające

R. Welleck A. Warren: Teoria Literatury

J. Culler: Teoria literatury

Umberto Eco: Dzieło Otwarte – fragmenty: Poetyka dzieła otwartego, Analiza języka poetyckiego

G. Bachelard: Wyobraźnia poetycka

J. Przyboś: Sens poetycki – fragmenty: O metaforze, Sens poetycki, Ułuda a istotność

S. Sawicki: Poetyka Interpretacja Sacrum – fragmenty: Wokół opozycji: wiersz-proza, Przerzutnia u Mickiewicza, Między autorem a podmiotem mówiącym

Poetyka Tom I,II – red.. D. Ulicka; wyd. Uniwersytet Warszawski 2000 r.

wiedza:

K_W05 W pogłębionym stopniu zna i rozumie cechy aktora jako twórcy kultury i podmiotu konstytuującego struktury społeczne

oraz zasady ich funkcjonowania

K_W06 ma wiedzę z zakresu technicznych oraz artystycznych środków warsztatu aktorskiego i ruchowego w stopniu

niezbędnym do realizacji własnych projektów artystycznych;

K_W08 posiada wiedzę na temat stylów i metod gry aktorskiej, technik tanecznych, konwencji teatralnych; orientuje się w

aktualnych trendach i dokonaniach wybitnych twórców teatru i filmu

umiejętności:

K_U01 używa pełni potencjału twórczego wykorzystując uniwersalizm kreatywności we wszystkich sferach swego działania,

jako indywidualność artystyczna kreuje i realizuje własne projekty twórcze

K_U02 analizuje tekst dramatyczny, scenariusz, lub inny materiał literacki pod kątem możliwości adaptacji, kompilacji czy

innych zabiegów dotyczących konstruowania tekstu dla potrzeb zamierzonych koncepcji artystycznych

K_U06 posługuje się środkami wyrazu aktorskiego w połączeniu z opanowaniem techniki aktorskiej w zakresie mowy, głosu i

ekspresji ciała w stopniu umożliwiającym realizację własnych projektów artystycznych

K_U11 elastycznie przystosowuje się do warunków towarzyszących różnorodnym występom publicznym; umiejętnie nawiązuje

kontakt z publicznością wykorzystując go skutecznie i odpowiedzialnie

kompetencje społeczne:

K_K02 rozumie i odczuwa potrzebę rozwoju i poszerzania własnej wiedzy, umiejętności i sprawności; przekazuje ją i wykorzystuje w pracy zespołowej przy projektach artystycznych

K_K05 świadomie korzysta w pracy twórczej z zasobów własnej energii, intuicji, emocji i wyobraźni; skutecznie radzi sobie ze stresem w pracy indywidualnej i zespołowej

K_K10 analizuje i wyciąga wnioski z aktów twórczych w społecznym, naukowym i etycznym aspekcie

Pierwszy semestr – główny kierunek: teoria.

Drugi semestr – główny kierunek: praktyka.

Warunek zaliczenia – aktywny udział w towarzyszącej i wykładowi i egzemplifikacji rozmowie.